تغذیه چه تاثیری بر چشم کودکان دارد؟

تغذيه عامل بسيار مهمي در قدرت ديد کودکان است. يک صبحانه کامل براي شروع يک روز تحصيلي بسيار مناسب است. اگر کودکي بدون صبحانه مدرسه برود، انرژي کافي براي حضور درکلاس ندارد. در ژل رويال به تعداد زياد و به مقدار کمتر در موم زنبور عسل، ماده‌اي به نام کلسيم پانتنوتنات وجود دارد که جلوي خستگي عضلات چشمي را مي‌گيرد و پديده تطابق دور و نزديک چشم به خوبي انجام مي‌شود. 

خیلی ها به چشم‌ پزشک مراجعه و اظهار میکنند که وقتي چشم را از روي کتاب به سوي تخته سياه تطابق مي‌دهند، لحظاتي طول مي‌کشد تا ديد دور تکميل شود که اين مسئله دليل کند عمل کردن تطابق نزديک به دور است که علاوه بر ورزش‌هاي چشمي خاص، مصرف اين ماده نيز بسيار موثر است. اين ماده به صورت مکمل نيز ساخته شده است ولي به‌طور طبيعي مي‌توان از عسل براي صبحانه استفاده كرد.

از نظر دکتر احمد شاه فرهت: بهترين معجون  برای سلامت چشم يا نوشابه سحرآميز چشمي، مخلوط انبه با آب هويج است که به راحتي مي‌توان در منزل براي کودکان تهيه کرد.  در فصل پاييز از مصرف خرمالو، گلابي جنگلي و زاالک نبايد غافل شد که براي چشم مفيد است. هرگونه ميوه نارنجي رنگ ديگر نيز مفيد است. جگر سياه نيز منبع بسيار ويژه‌ای از مواد خاص و کمياب و مغذي است. قديمي‌ها جگر سفيد (يا همان ريه) را براي چشم مفيد مي‌دانستند، در حالي که ريه فقط عضو تنفسی بوده و شامل کيسه‌های هوايی و عروق است و ارزشي برای چشم ندارد.

مصرف تخم‌مرغ نيز به دليل داشتن لوتيين براي سلامت چشم کودکان بسيار مفيد است. بهترين طرز تهيه آن به صورت آب‌پز است نه نيمرو. غذاهاي دريايي شامل ميگو و ماهي نيز به خاطر داشتن پروتيين‌هاي منحصر به فرد و مواد معدني به‌خصوص روي و چربي امگا3 و ويتامين Aو E بسيار مفيد است. از بين حبوبات نيز دال عدس نارنجي رنگ که در بين خانواده‌هاي ايراني کم ‌مصرف مي‌شود براي سلامت چشم کودک بسيار مفيد است. 

در تغذيه کودکان اسفناج را نبايد از ياد برد چون براي چشم تاثيرات منحصر به فردي دارد.  مي‌توانيم اسفناج را پس از پختن با دقت به اين مسئله که رنگ سبز آن خيلي تيره نشود، با کمي کره آب‌شده مزه‌دار کرده و با تکه‌هاي هويج پخته به اشکال مختلف به صورت جالب توجه براي کودکان درآورده تا تمايل به مصرف آن را در بچه‌ها ايجاد كنيم.

https://gahvarak.com/blog/65-tasyr-tghzyh-brchshm-kvdkan-ghvark.html

چگونگی مدیریت احساسات ناخوشایند در کودکان
با اينكه پدر و مادران سعي زيادي براي اين منظور ميكنند ولي احساسات جز لاينفكي از زندگي مي باشد.
بچه ها باید راه درست کنار آمدن با احساس خشم خود را یاد بگیرند. 
حمایت و محافظت کودکان از ناراحتی، در طولانی مدت لطفی در حق آنها محسوب نمی‌شود. اگرچه برای مدت کوتاهی ممکن است آنها را خوشحال کند، اما دور نگه داشتن آنها از همه ناراحتی و مشکلات در مراحل بعدی زندگی باعث شکل گیری مشکلات بیشتری برای آنها خواهد شد.
فرزندان شما باید یاد بگیرند که چگونه با ناملایمت‌ها و ناراحتی های زندگی آشنا شوند و راه مقابله با ان ها را بیاموزند. هنگامی که به کودک خود چگونگی مقابله با احساسات ناراحت کننده را می‌آموزید، در سنین بلوغ و هنگامی که بزرگتر می‌شود بهتر آمادگی کنار آمدن با مسئولیت ها و ناامیدی ها را خواهد داشت.
 
در اینجا به تعدادي از احساسات ناخوشایند مي پردازيم:
خشم
واکنشی که افراد نسبت به این احساس از خود نشان می‌دهند ممکن است مثبت یا منفی باشد. بچه ها باید راه درست کنار آمدن با احساس خشم خود را یاد بگیرند و بدانند که داشتن رفتار خشن در زمان ناراحتی روش مناسبی برای بروز دادن احساس آن ها نیست. سعی کنید در برابر آرام کردن کودک خود پس از هر بار عصبانیت، مقاومت کنید. به او بیاموزید که چگونه می‌تواند خودش بدن خود را آرام کند و خود را به آرامش دعوت کند. نفس عمیق و دور کردن او از شرايط از تکنیک های مدیریت خشم هستند که می‌توانند به کودک در آرام کردن بدن او کمک کنند.

سرخوردگی
بچه ها باید یاد بگیرند که چگونه با احساس نا امیدی یا سرخوردگی خودشان به درستی کنار بیایند. اگر کودک شما در حال کلنجار رفتن با یک مسئله سخت درسي است، یا از پس مرتب کردن رختخوابش بر نمی آید، برای از بین بردن حس ناامیدی او، وظایفش را به جای او انجام ندهید و به او فرصت بدهید که خودش کارش را انجام بدهد. از او بخواهید کمی استراحت کند و نفس عمیقی بکشد، او را تشویق کنید دوباره زمانی که آرام تر شد مشکل را بررسی کرده و آن را برطرف کند. اگر فرصتی برای حل مسائل به کودکان داده نشود، کم کم برای حل مسائل خود احساس درماندگی می‌کنند و برای برطرف کردن آن به کمک افراد نزدیک به خود وابسته می‌شوند.
نكته: به کودک بیاموزید که چگونه باید با ترس هایش مقابله کند.

نا امیدی
بعضي مواقع ناكامي در امور درسي يا بدقولي يكي از اعضاي خانواده مسائلی هستند که باعث می‌شوند کودک حس ناامیدی را تجربه کند. در هر صورت آن ها حس ناامیدی را در زندگی خود تجربه خواهند کرد، چه بهتر که زودتر بتوانند به درکی از این موضوع برسند که وقتی شرایط مطابق میل پیش نمی‌رود، اميد داشته باشد.

گناه
با يك عذرخواهي ساده نميتوان كار اشتباه را توجيه كرد و كودك به اندازه کافی حس گناه یا تقصیر برای رفتار ناپسند خود را تجربه نکرده است. خیلی مهم است که کودک بداند که رفتارش بر روی سایر افراد تأثیرگذار است و عذرخواهی کردن رفتار اشتباه او را پاک نمی‌کند. با این که حس خجالت برای کودک خوب نیست، ولی کمی احساس گناه منجر به ایجاد تغییرات سازنده و مثبت در شخصیت و رفتار او خواهد شد.
اگر با هر رفتار نادرست کودک به او بگویید که اشکالی ندارد و با یک عذرخواهی مسئله خاتمه پیدا کند، به او این پیام را می‌رسانید که نیازی نیست که برای کار اشتباهش احساس گناه کند. کودکی که بعد از ناراحت کردن فرد دیگر احساس گناه می‌کند، قبل از اینکه فردی دیگری را با رفتارش دلخور کند درباره کار خود دو بار فکر می‌کند 

اضطراب
حس استرس و اضطراب به طور مداوم به سلامتی کودک آسیب می‌زند. کودکان باید کارهایی که موجب تحریک اضطراب می‌شوند را بشناسند.
خوب است به کودک خود بیاموزید که چگونه باید با ترس هایش روبرو شود. وقتی در پایان  به نتایج دلخواه رسید، مانند لذت بردن از حضور در يك برنامه خاص که قبل از آن استرس داشت، متوجه می‌شوند که اضطراب آنها نباید مانعی برای ادامه کاری که می‌خواهند انجام دهند، باشد.

کسالت
همه افراد گاهی اوقات احساس خستگی می‌کنند و کودکان باید بدانند که همیشه نباید در حال بازی و سرگرمی باشند. به محض اینکه کودک شما اظهار خستگی می‌ کند، دلیل نمی‌شود که به دنبال مشکلی بگردید. در عوض او را تشویق کنید دلیل خستگی خود را به راحتی بیان کند و یا با احساس خستگی خود به شیوه مثبتی کنار بیاید.

غم
اگرچه با ناراحتي كودك وسوسه شوید که او را شاد کنید، اما گاهی اوقات خوب است کودکتان احساس ناراحتی را تجربه کند. اگر بچه شما غصه دار کسی است که از دست داده است، نشان دادن حس ناراحتی و غم، واکنشی طبیعی است. به او بگویید در صورتی که برای طولانی مدت گرفتار این حس بد نشود، اشکالی ندارد که برای مدت کوتاهی حس ناراحتی و غم را تجربه کند.

https://gahvarak.com/blog/46-chgvngy-mdyryt-ahsasat-nakhvshaynd-dr-kvdkan-ghvark.html

ماساژ چه اهمیتی برای نوزاد دارد؟

یادگیری و انجام ماساژ كودك، كار بسیار ساده‏ای است. چند وسیله كوچك لازم دارد و هیچ هزینه‏ای در بر ندارد، مگر مقداری وقت. منافع دراز مدت و كوتاه مدت آن برای كودكان زیاد است و از طرف دیگر والدین نیز با ماساژ بچه ‏ها ارتباط مثبت و خوبی را با آنها برقرار خواهند كرد. دراین مقاله علاوه برمنافع ماساژ سعی كردیم مراحل این كار را نیز با استفاده از عكس به شما نشان دهیم.

مزایا ماساژ برای كودكان:
احساس امنیت: ارتباط جسمی بین كودك و یكی از والدینش، احساس عشق و علاقه و ارزشی را در او تقویت می‏كند و این احساس، به رشد عزت نفس و اعتماد به نفس در كودك می‏انجامد.

 سلامت و تندرستی كل بدن: تحقیقات نشان می‏دهد كودكانی كه با محبت و مهربانی لمس می‏شوند، كمتر از آنانی كه تماس محبت ‏آمیز با والدین‏شان ندارند گریه می‏كنند یا بیمار می‏شوند. ماساژ، گردش خون را بهبود می‏بخشد و سیستم ایمنی بدن را نیز تقویت می‏كند.با این روش شما یاد میگیرید كه از روی حركات كودك منظور او رامتوجه و دركش كنید و همین مسئله باعث افزایش مهارت‏های شما در نگهداری از او می‏شود.

ایجاد آرامش: ارتباط جسمی ناشی از ماساژ و تماس با كودك، در والدین نیز احساس آرامش و اطمینان ایجاد می‏شود. ارتباط غیركلامی كه همواره در حین ماساژ كودكتان برقرار می‏كنید، جرقه ارتباطی تعاملی و دو طرفه را روشن می‏كند تا آنجا كه این ارتباط می‏تواند در آینده نیز بین هر دوی شما برقرار و ادامه داشته باشد.

آمادگی برای شروع انجام ماساژ: بهترین زمان برای ماساژ كودك‏تان زمانی است كه او بیدار است. وقتی او را بغل می‏گیرید، تحت تاثیر خلق و خوی شما قرار می‏گیرد پس باید با خودتان نیز احساس آرامش و آسودگی كنید. هر نوع زیورآلاتی را كه در دست دارید بیرون آورید و ناخن‏های‏تان را به اندازه كافی كوتاه كنید تا پوست لطیف كودك نخراشد. هر چیزی را كه لازم دارید دور خودتان قرارش دهید تا وقتی ماساژ را شروع می‏كنید بر حركات دست‏تان یا هر چیزی كه كودك دوست دارد تمركز داشته باشید.

استفاده از روغن: تماس پوست با پوست رشد و نمو مطلوب را افزایش می‏دهد. پس درك كودك و ماساژ بدن او، راهی برای تقویت و پیشبرد این مسئله است. روغن كمك می‏كند تا دستان شما به آرامی روی بدن كودك حركت كند. همچنین به شما اجازه می‏دهد تا حركت ماساژ را تدریجا محكم‏تر كرده و مدت بیشتری، بدون اینكه وقفه‏ای ایجاد شود، او را ماساژ دهید. روغن، پوست را مرطوب می‏كند و این كار باعث جلوگیری یا به حداقل رساندن خشكی پوست می‏شود. از روغن بادام یا كنجد استفاده كنید. این روغن‏ها بوهایی ملایم دارند، سریع جذب پوست می‏شوند و پوست را تغذیه می‏كنند در صورت امكان روغن طبیعی را انتخاب كنید زیرا روغن‏های طبیعی كمتر از روغن‏های مصنوعی پوست را تحریك می‏كنند.

كودكانی كه با محبت و مهربانی لمس می‏شوند،نسبت به کوکانی که تماس محبت امیز با والدینشان ندارند كمترگریه می‏كنند یا بیمار می‏شوند.

http://gahvarak.com/blog/36-ahmyt-masazh-bray-nvzadan-ghvark.html

بهداشت روانی کودکان
تعريف: سلامت یا بهداشت روان عبارت از نحوه تفکر ، احساس و عملکرد ما به منظور رویارویی با موقعیت های زندگی است.
بهداشت روان در بردارنده نوع نگاه ما به خودمان ، زندگی مان و افرادی است که آنها را می شناسیم و به آنها علاقمندیم. همچنین به تعیین اینکه چطور استرس را کنترل کنیم ، با دیگران ارتباط برقرار سازیم ، گزینه های خود را ارزیابی کنیم و انتخاب نماییم، کمک می کند.سلامت روان هم مانند سلامت جسم در هر مرحله ای از زندگی حائز اهمیت است.

بهداشت روان و مشکلات :
مشکلات مربوط به سلامت روان را همیشه نمی توان دید اما علائم قابل تشخیص هستند. این مشکلات را می توان تشخیص داد بدلیل اینکه متخصصین بهداشت روان با این علائم و بیماری های مربوط به آنها آشنایی دارند.
برخی از این مشكلات عبارتند از: افسردگی ، اضطراب ، مشکلات خوردن ، نقص توجه و اختلالات بیش فعالی.
بسیاری از جوانان مبتلا به مشکلات روحی روانی کمکی دریافت نمی کنند.کودکان و نوجوانان زیادی هستند که از دوره های استرس هیجانی رنج می برند که با درمان کوتاه مدت رو به بهبود می گذارند اما آن مشکلات ااما منجر به آنچه تحت عنوان مشکلات بهداشت روان نام دارند ، نمی شوند. اندوه ناشی ازدست دادن یک عزیز مثالی در این مورد است.
بهداشت روانی هیچ ارتباطی با بهره هوشی كودك ندارد. کودکان با یا بدون مشکلات بهداشت روانی IQ متفاوتی دارند.آموزش خاص یکی از سرویس های حمایتی است که مدارس برای کمک به رویارویی با نیازهای منحصر به فرد کودکان و نوجوانانی که انواع مختلفی از مشکلات بهداشت روان را دارند ، فراهم می کنند.نه هر فردی که تحت آموزش خاص قرار دارد مشکل سلامت روان دارد و نه اینکه هر کودک و نوجوان دارای یک مشکل سلامت روان از آموزش ویژه برخوردار است.

اختلالات هیجانی جدی:
اختلالات هیجانی جدی برای کودکان و نوجوانان به مشکلات سلامت روان اشاره میکند که به شدت زندگی روزانه و عملکرد آنها را در خانه ، مدرسه و یا در جامعه دچار اختلال می کند. بدون کمک ، چنین مشکلاتی ممکن است منجر به افت تحصیلی ، تمایل به مواد مخدر و الکل ، ناسازگاری در خانواده ، یا حتی خود کشی شود.

عوامل:
والدين همه علل مشکلات سلامت روان در جوانان را نمی شناسند. محیط و ساختار بیولوژیک فرد در این امر دخالت دارد.از جمله علل بیولوژیک می توان به ژنتیک ، عدم تعادلات شیمیایی و صدمه به سیستم اعصاب مرکزی اشاره کرد. این عوامل در علم پزشکی تحت عنوان اختلالات نوروبیولوژیک نامیده می شوند. بسیاری از عوامل محیطی می توانند کودکان را در معرض خطر قرار دهند. برای مثال کودکانی که با خشونت ، سوء استفاده ، مسامحه ، یا مرگ عزیزان ، طلاق و یا روابط از هم گسیخته مواجه می شوند ، بیشتر در معرض مشکلات سلامت روان قرار دارند. طرد شدن بعلت نژاد ، جنسیت ، مذهب یا فقر نيز برخي از ريسك فاكتورها به شمار مي آيند.

http://gahvarak.com/blog/39-ahmyt-tvjh-bh-bhdasht-rvany-kvdkan-ghvark.html

فواید صبحانه خوردن در کودکان

تحقیقات زیادی نشان می دهند كه مصرف صبحانه باعث افزایش قدرت یادگیری و ایجاد تمركز بیشتر در كودكان می شود.
 مصرف غذا در وعده های مشخص برای تامین درشت مغذی و ریزمغذی لازم برای رشد و نمو كودك حائز اهمیت است .از نظر متخصصان تغذیه این وعده ها شامل سه وعده اصلی صبحانه ، ناهار ، شام و دو یا سه میان وعده هستند. در این میان مصرف صبحانه به دلیل افزایش سوخت و ساز بدن در هنگام صبح، برای كودكان اهمیت فراوان دارد. از طرف دیگر تحقیقات زیادی نشان می دهند كه مصرف صبحانه باعث افزایش قدرت یادگیری و ایجاد تمركز بیشتر در كودكان می شود. با توجه به این نكته كه بیش ترین فعالیت فكری كودكان به ویژه در سنین مدرسه ساعات آغازین روز است پس صبحانه باید شامل مواد غذایی باشد كه بتواند یك سوم كل انرژی مورد نیاز روزانه را (حدود 700-600) كالری برای پسران و حدود ( 500-600 كالری ) برای دختران تامین كند.

  تامین انرژی مورد نیاز بدن کودک : 
 انواع نان، غلات آماده صبحانه مانند برشتوك، همچنین مربا، كره، عسل، خامه، حلیم و برای تامین پروتئین مصرف پنیر، تخم مرغ و شیر توصیه می شود. نیاز به املاح و ویتامین ها را می توان با مصرف انواع میوه به صورت تازه یا خشك مانند برگه ها یا آب میوه های تازه تهیه شده در منزل تامین كرد. مصرف برنامه های چرخشی در طول هفته بهترین روش برای استفاده از مواد غذایی ذكر شده و اطمینان از تامین نیازهای كودك در هر وعده است.  وجود یك منبع پروتئینی به طور روزانه در وعده های صبحانه برای رشد بهتر كودك ضروری است. كودكانی كه عادت به خوردن صبحانه ندارند دچار اختلالاتی نظیر سرگیجه تهوع و در بعضی مواقع استفراغ می شوند. گروهی از كودكان خوردن انواع غذاهای گرم مانند انواع ساندویچ، عدسی و . را به تناول انواع صبحانه های معمول ترجیح می دهند. توجه به این خواسته كودكان راهكاری مناسب برای ایجاد تمایل به مصرف صبحانه است. انجام مواردی مانند چیدن سفره ای زیبا بر اساس تمایلات كودك، استفاده از رنگ های شاد مانند نارنجی، صرف صبحانه توسط خود والدین و فراهم كردن محیطی به دور از نگرانی و استرس و انتقال حس دوست داشتن به فرزندان باعث تحریك اشتهای كودكان و افزایش تمایل آنها به مصرف این وعده مهم می شود. از نكات مهم دیگر توجه به زمان مصرف صبحانه است. بهترین زمان برای كودكان سنین مدرسه قبل از ورود به كلاس و در كودكان پیش دبستانی فاصله بین 9-7 صبح است.  فراموش نكنیم كه نخوردن صبحانه از دلایل مهم افت تحصیلی در كودكان سنین مدرسه و اختلال رشد در كودكان پیش دبستانی است.

http://gahvarak.com/blog/38-fvayd-msrf-sbhanh-bray-kvdkan-ghvark.html

انواع شير دوش (دستي و برقي)

شير دوش ها انواع مختلفي دارند ولي كلاً به دو دسته تقسيم مي شوند: دستي ( كه با دست مورد استفاده قرار مي گيرند ) و برقي (يا باطري دار). اكثر خانم ها تقريباً يكي از اين دو نوع را ترجيح مي دهند.

شير دوش دستي :

مادراني كه شير دوش دستي را ترجيح مي دهند به سهولت و راحتي اندازۀ آن اشاره مي كنند. بسياري نيز معتقدند كه شيردوش دستي به حالتي كه نوزاد به طور طبيعي را مي مكد شبيه تر است. اين افراد دوست دارند كه بتوانند عمل مكيدن را با دست كنترل كنند. شير دوش هاي دستي معمولاً ارزان تر، كوچك تر، سبك تر و كم صدا تر از انواع برقي هستند. اگر شما علاقه مند هستيد كه در حاليكه نوزاد يك طرف را مي مكد طرف ديگر را بدوشيد، احتمالاً نوزاد سكوت شير دوش دستي را به سر و صداي شير دوش برقي ترجيح مي دهد.

در حاليكه بعضي از مادران فن سريع دوشيدن را بخوبي مي آموزند بعضي ديگر معتقدند كه سرعت اين وسيله به نحو ديوانه كننده اي آهسته است (اين امر تا حدي به اين بستگي دارد كه دستۀ شيردوش را با چه سرعتي مي توان فشار داد). بعضي از مادران به سختي مي توانند حتي قطره اي شير با كمك شيردوش دستي بدوشند. عده اي نيز معتقدند كه شيردوش هاي دستي نمي توانند سينه ها را بطور كامل خالي كنند كه در نتيجه ميزان ترشح شير كاهش خواهد يافت. برخي از مادران ابراز مي دارند كه دستشان در اثر پمپ زدن خسته مي شود.

شيردوش برقي :

سهولت استفاده و كارآئي بالا نكات مثبت اين نوع شيردوش‌ها محسوب مي شوند. مادراني كه مكرر اقدام به دوشيدن مي كنند - مثلا به منظور ادامه شيردهي پس از بازگشت به كار يا براي تغذيه دوقلوها - معمولا شيردوشهاي برقي (يا باطري دار) را انتخاب مي كنند. با اكثر شير دوشهاي برقي مي توان هر دو سينه را در آن واحد دوشيد.

معايب: سنگيني و سر و صداي زياد را نسبت به انواع دستي . البته بعضي از انواع نيز به نحو تعجب آوري جمع و جور و درعين حال بي صدا هستند.

بهتر است هر يك از انواع شيردوش ها را كه مي پسنديد، قبل از آنكه به سر كار خود برگرديد و يا نوزاد را به پرستار بسپاريد، تهيه كنيد. در حقيقت بهترين زمان دوشيدن شير و تغذيه نوزاد با شيشه درست زماني است كه نوزاد 3 تا 4 هفتـه دارد زيرا بسـياري از نوزادان اگر دير شـود شـيشـه را نمي گيرند.

نكاتي براي خريد شيردوش:

• كارآيي های آن: اگر وقت برايتان ذيقيمت است - و براي كدام مادر نيست؟ - ممكن است برايتان بيارزد كه با پرداخت هزينه اي بيشتر شيردوشي را بخريد كه تعداد مكش آن در هر دقيقه بيشتر بوده و داراي توانايي دوشيدن مضاعف دارد. شيردوشي كه بتوان با آن در آن واحد هر دو سينه را دوشيد زمان دوشيدن را به كمتر از نصف مي رساند. دوشيدن هر يك از سينه ها به طور جداگانه تقريبا 30 دقيقه طول مي كشد ولي دوشيدن همزمان حدوداً 12 دقيقه بطول مي انجامد، چرا كه بعلت تخليه كامل هر دو سينه توليد شير را تحريك مي كند.
• قابليت تنظيم  شدن آن: سطحي از مكش كه براي يك خانم مناسب است ممكن است براي خانمي ديگر شكنجه محسوب شود. شير دوشي را انتخاب كنيد كه بتوان پمپ خلا آن را تنظيم كرد. بعضي از مدل هاي دستي داراي پمپ هاي قابل تنظيم هستند.
• سهولت استفاده از آن: دنبال شيردوشي بگرديد كه استفاده از آن، شستن آن، و نيز سوار كردن آن آسان باشد. اگر مي خواهيد آن را با خود به جاهاي ديگر حمل كنيد بايد يك نوع جمع وجور را بخريد كه جعبه اي مناسب دارد و يا يك جعبه جداگانه براي آن تهيه كنيد.

از انواعي كه شبيه بوق دوچرخه ساخته شده اند بپرهيزيد  ممكن است در توپ هاي پلاستيكي باكتري هاي مضر رشد كنند.

لوازم جانبي شيردوش

پماد وازلين: از درد نوك سينه پيشگيري نموده و آن را بر طرف مي سازد.

كيسه هاي مايكروويو: مي توان قطعات شيردوش را در مايكروويو قرارداد و با بخار تميز كرد.

پوشش نرم مخصوص سينه: با تحريك سينه و نوك آن در حين دوشيدن باعـث جـريان بيـشتر شـير مي شود.

نوار مخصوص دوشيدن: به دور قفسه سينه بسته شـده و شـيـشه مخصـوص جـمع آوري را در زيـر هر يك از دو سينه نگاه مي دارد تا دستهاي شما هنگام دوشيدن شـير آزاد باشد.

كيسه ها و ظروف مخصوص نگهداري: براي جمع آوري، نگهداري و يخ زدن شير.

نكاتي براي مادران:

• اگر دوشيدن دردناك است آرام تر و با سرعتي كمتر بدوشيد و يا از شير دوش ديگري استفاده كنيد.
• صبور باشيد. شير پس از چند لحظه به جريان مي افتد. اگر از شيردوش دستي استفاده مي كنيد مي تـوانـيـد آنـرا بـراي چـند ثانيـه مثل سر پستـانك فشار دهيد؛ بعد از چند پمپ، دوشيدن آغاز مي شود.
• از شير دوش هاي سوئيچي استفاده كنيد. تعويضِ جهت دوشيدن باعث جريان بيشتر مي شود و در نتيجه شير افزايش مي يابد.
• اگر هنگام دوشيدن شير نشت مي كند كمي به جلو خم شويد تا به جريان بيشتر شير بداخل بطري كمك كنيد.
• اگر بنظر نمي رسد كه شيردوش شما درست كار كند، مطمئن شويد كه تمام قطعات در جاي صحيح قرار گرفته اند و بخوبي به هم متصل شده اند. يكبار ديگر همه چيز را كنترل كنيد. اگر يك دريچه شل باشد و يا يك قطعه پلاستيكي بخوبي فشرده نشده باشد ممكن است مشكلات زيادي ايجاد كند.
• يك شيردوش با كيفيت خوب بخريـد كه همواره درست كار كنـد. گاهي در اوائـل مي توان حتي با يك شير دوش با كيفيت متوسط، شير زيادي دوشيد ولي بعداز 3 يا 4 ماه بهتر است آنرا با يك نوع مرغوب تعويض كنيد تا جريان شير را بهتر تحريك كند. يك شيردوش مرغوب بايد مدتها كار كند.

توجه: مشـاورين شيردهي مي تواننـد شـير دوش مناسب را به شما معرفي كنند. همچنين اگر پمپ شيردوش برايتان مشكل ايجاد مي كند، مي توانند به شما بياموزند چطور با دست شير بدوشيد.

http://gahvarak.com/blog/37-antkhab-shyr-dvsh-ghvark.html

اشتباهات رايج والدين در مورد خواب فرزندشان

حدود 40 درصد از كودكان از نوعي مشكل خواب رنج مي‌برند.

اشتباهات رايج:
1. دير خوابيدن كودك
امروزه كودكان كمتر از والدين‌شان در زمان كودكي مي‌خوابند. نتايج يك مطالعه نشان مي دهد كه 2 ساله‌هاي امروز 40 دقيقه كمتر از 2 ساله‌هاي يك نسل يا دو نسل پيش مي‌خوابند. شايد نوزاد يا كودك خود را به برنامه‌ي خواب مرتب عادت نداده ايد يا ممكن است بعد از اتمام كار خود زمان زيادي براي گذراندن با او نداريد و به ناچار بيشتر بيدار مي ماند. تا حدود 5 سالگي اجازه دادن به كودكان و نوپاها كه ديرتر به خواب بروند خستگي بيش از حد ايجاد مي كند و وقتي كه بيش از حد خسته شدند، مشكل بيشتري براي خوابيدن خواهند داشت
فعاليت‌هاي متعدد ورزشي در زمان پيش دبستاني و ابتدايي، مي‌تواند زمان خواب را كاهش دهد. زمان‌هاي معيني براي خواب (و در صورت امكان زماني براي چرت بعدازظهر) تعيين كنيد و به آن پايبند باشيد.  صبر نكنيد كه كودكتان به خاراندن چشم، خميازه يا ناله بيافتد  چون آن هنگام احتمالاً ديگر خيلي دير شده است. وي را زودتر به تخت‌خواب بفرستيد. حتي 15 تا 20 دقيقه خواب اضافي مي‌تواند تفاوت زيادي ايجاد كند.
گرچه هر كودك منحصر به فرد است اما كودكان و نوپايان معمولاً به 11 ساعت خواب شبانه نياز دارن. پيش‌دبستاني‌ها بعد از اينكه چرت روزانه را كنار مي گذارند، 12 ساعت خواب نياز دارند، و كودكان بزرگتر بايد بين 10 تا 11 ساعت بخوابند.

2. تاكيد بر حركت
بعضي والدين در استفاده‌ از حركت براي خواباندن كودك خود در شب يا روز زياده روي مي كنند. به قول ويزبلوث "اگر كودك هميشه درحركت خوابش ببرد - در گهواره يا ماشين- احتمالا ً به دليل شبيه‌سازي حركت، به خواب عميق فرونخواهد رفت." وي خواب در حركت را به خوابي كه بزرگسالان در هواپيما تشبيه مي‌كند.
عادت خوب: از حركت براي آرام كردن استفاده كنيد نه براي خواباندن

3. آرامش در تخت خواب
در زمان خواب اتاق را تاريك و حركت‌ها را متوقف كنيد. براي بيشتر كردن خواب، قبل از پيدا كردن ترس شبانگاهي در كودكان آنها را در اتاق‌هاي تاريك بخوابانيد. كودكان بزرگتر مي‌توانند يك چراغ شب ملايم داشته باشند تا ترس را از آنها دور كند. پيش از اينكه اجازه دهيد فرزندتان تلويزيون يا كامپيوتري در اتاق داشته باشد، به مدت طولاني و مفصل در مورد آن فكر كنيد. حتي كودكاني كه با ديدن DVD مورد علاقه شان به خواب مي‌روند هم در معرض از دست دادن نيم ساعت يا بيشتر از زمان باارزش خواب خود هستند كه اين مي‌تواند بر عملكردشان در زمان روز تاثير داشته باشد.

4. پيروي كردن از عادت خواب
در مورد نوزاد، شايد به نظرتان برنامه خوابي شامل حمام، كتاب و يك آب‌نبات‌چوبي ضروري نيايد ولي داشتن يك سري از فعاليت‌هاي آرامش‌دهنده و لذت‌بخش كه به خاموش كردن چراغ‌ها بيانجامد بسيار مهم است. اين كار كودك شما را براي خواب آماده مي سازد.
والدين كودكان بزرگتر كه از برنامه‌ براي زمان خواب استفاده مي كنند ممكن است به بهانه اين كه فكر مي‌كنند كودك‌شان بزرگ شده است يا براي اين كار خيلي خسته‌اند،اين برنامه را حذف كنند ولي حتي بزرگسالان هم از داشتن يك برنامه‌ي منظم براي خواب سود مي برند.

عادت خوب: انجام امور آرامش بخش در زمان خواب
جدا از از سن كودك، كليد حل اين مشكل داشتن يك سري اقدامات قابل پيش بيني است . براي يك نوزاد، اين ممكن است تغييري كوچك در لباس پوشيدن و كمي نوازش باشد و درمورد كودكان بزرگتر ممكن است شامل حمام، كتاب‌خواندن، خواندن لالايي و يا دعا خواندن باشد.

5. ناهماهنگي
چند بار در هفته، وقتي كه كودك پيش‌دبستاني شما زياد آه و ناله مي‌كند، با او در تخت‌خوابش دراز مي‌كشيد تا خوابش ببرد؟ مشكل در شيوه‌ي خواباندن نيست بلكه در ناهماهنگي‌است. بسياري از والدين از اين كه كودك‌شان را در تخت‌خواب خود داشته باشند ناراحت نمي‌شوند ولي اغلب اوقات اين كار به تخت‌خواب خانواده كه پيش‌بيني‌اش نكرده بودند مي‌انجامد.
عادت خوب: قوانين هماهنگ و سفت و سختي در مورد جاي خواب وضع كنيد
گرچه بهترين كار اين است كه تصميم بگيريد تخت‌خواب خانوادگي مي‌خواهيد يا نه، هيچ‌گاه براي وضع قواعد دير نيست. البته استثناهايي هم وجود دارد. اگر كودك شما بيمار شده است يا از طوفان مي‌ترسد با او در تخت‌خواب بمانيد تا آرام شود يا در تختي كنار او بخوابيد ولي به محض اين كه آرامش بر قرار شد ميتوانيد آنجا را ترك كنيد. كودكي كه از خوابيدن با پدر يا مادر احساس راحتي مي‌كند ممكن استابتدا به جدا خوابيدن اعتراض كند. در اين صورت، چند روز براي عادت كردن به او فرصت دهيد مثلا با ايستادن در چارچوب در، تا زماني كه به خواب رود و ادامه دادن اين كار به مدت چند شب تا زماني كه بتوانيد كاملاً تنهايش بگذاريد.

6.انتقال پيش از موعد از گهواره به تخت‌خواب بزرگ
تا حدود 3 سالگي كه كودك هنوز رشد كافي شناختي و كنترل‌نفس ندارند تا در مرزهاي خيالي تخت‌خواب بمانند را پيدا نكردند از اين كار اجتناب نماييد.
عادت خوب: صبر براي آماده شدن كودك براي رفتن به تخت‌خواب بزرگ
وقتي كودك به نزديك 3 سالگي رسيد، ممكن است زمان آن باشد كه او را به تخت‌خوابي بزرگ منتقل كنيد.

https://gahvarak.com/blog/31-ashtbahat-raj-valdn-dr-mvrd-khvab-frzndshan-ghvark.html

تقریباً تمام والدین یک کودک نوپا با این پرسش مواجه می‌شوند که چرا فرزندشان یکدفعه الم‌شنگه به پا می‌کند. در این مطلب به دلایل و راهکارهای رفع و مدیریت این رفتار کودکان نوپا بررسی و به این سؤال مهم پاسخ داده شده است.

الم‌شنگه به پا کردن کودک

بدخلقی‌های ناگهانی کودک که اصطلاحاً آن را الم‌شنگهٔ کودک می‌نامند، مثل احساسی یک طوفان ناگهانی و گاهی شدید است. به عنوان مثال، یک لحظه شما و فرزندتان در رستوران در حال لذت بردن از شامتان هستید و یک لحظه بعد او به هق‌هق می‌افتد، بعد شروع به ناله می‌کند و سپس با بالاترین حد صدایش فریاد می‌زند، آن هم فقط به این علت که نی نوشیدنی‌اش کمی خم شده است.

کودکان بین یک تا سه سالگی بیشتر مستعد الم‌شنگه به پا کردن هستند. اگرچه ممکن است نگران شوید که شما دارید او را فردی مستبد و خودکامه بار می‌آورید، اما بهتر است خوش‌بین باشید، چون در این سن بعید است که فرزندتان از روی حیله و برای تحت فشار گذاشتن شما قشقرق به پا کند. به احتمال زیاد، او در واکنش به احساس درماندگی خود دچار بحران شده است.

روان‌شناسان تربیت کودک این مشکل را بیشتر ناشی از مهارت‌های زبانی نامتوازن می‌داند. کودکان نوپا کم‌کم از چیزهایی که می‌شنوند معنای واژگان بیشتری را درک می‌کنند اما توانایی آنها برای تولید زبان و برقراری ارتباط کلامی هنوز خیلی محدود است. وقتی فرزندتان نمی‌تواند احساس خود را بیان کند یا بگوید چه چیزی می‌خواهد، احساس سرخوردگی و درماندگی بروز می‌کند و او شروع به جنجال به پا کردن خواهد کرد.

راهکارهای مدیریت الم‌شنگهٔ کودک

همان‌طور که گفته شد کج‌خلقی کودکان نوپا بیشتر از روی احساس درماندگی و ناتوانی است، اما چگونه الم‌شنگهٔ یک کودک نوپا را مدیریت کنید:

خونسردی خود را از دست ندهید: داد و فریاد، جار و جنجال و قشقرقی که کودکتان به پا می‌کند منظرهٔ زیبایی نیست. همچنین ممکن است مجموعهٔ رفتاری کودک نوپایتان علاوه بر لگد زدن، جیغ زدن و پا کوبیدن به زمین، شامل پرتاب کردن چیزها، ضربه زدن و حبس کردن نفس خود در سینه تا سر حد کبود شدن پوستش باشد. اگرچه صبوری در این وضعیت می‌تواند دشوار باشد، اما می‌توانید مطمئن باشید که حتی حبس کردن نفس کودک توسط خودش، یک رفتار طبیعی برای کودکی است که دچار حملهٔ خشم شده است.

هنگامی که فرزندتان گرفتار حملهٔ خشم شده است، قادر به گوش دادن به دلیل‌ها و منطق شما نیست، هرچند که به فریاد زدن یا تهدید کردن شما پاسخ خواهد داد، اما به صورت منفی. پس هرچه بیشتر سر کودک فریاد بکشید، او خشمگین‌تر خواهد شد. به جای این کار خیلی بهتر است وقتی کودک در حال جنجال است، شما فقط کنارش بنشیند.

به‌طورکلی، ماندن در کنار یک کودک در طول طغیان خشم و الم‌شنگه فکر و راهکار مؤثر و خوبی است. خارج شدن شما از اتاق یا جایی که کودک در آن است، آن هم با عصبانیت، اگرچه می‌تواند برایتان وسوسه‌انگیز باشد اما می‌تواند به کودک احساس رهاشدگی بدهد. طغیان احساسی که او تجربه می‌کند می‌تواند برایش ترسناک باشد و مطمئن باشید از دانستن اینکه شما در آن نزدیکی هستید ممنونتان خواهد بود. برخی از کارشناسان می‌گویند اگر دیدید که دیگر خودتان بیش از حد و در حد انفجار کلافه شده‌اید، به آرامی اتاق را برای چند دقیقه ترک کنید و پس از آنکه گریهٔ کودکتان قطع شد بازگردید. یادتان باشد شما با آرام ماندن خود، کمک می‌کنید که او هم آرام شود.

برخی از کارشناسان توصیه می‌کنند که اگر امکان‌پذیر است، برای مثال اگر او خیلی وول نمی‌خورد، فرزندتان را بلند کنید و در آغوش بگیرید، زیرا آغوش شما برایش آرامش‌بخش خواهد بود. اما کارشناسان دیگر می‌گویند این روش به معنای پاداش دادن به رفتار منفی است و شاید بهتر باشد تا زمانی که کودک آرام می‌شود الم‌شنگهٔ او را نادیده بگیرید. شما ممکن است به تجربه دریابید که استفادهٔ به‌موقع از یک وقفه‌ٔ تربیتی نیز راه‌حل خوبی است. از طریق آزمون و خطا، شما یاد می‌گیرید که رویکرد مناسب فرزندتان چیست. صرف‌نظر از اینکه چه روشی را برای مواجهه با الم‌شنگهٔ کودک انتخاب می‌کنید، ثبات در رویکرد و روش شما کلید موفقیت آن خواهد بود.

به یاد داشته باشید که شما یک بزرگسال هستید: هرچه هم که الم‌شنگهٔ کودک طول بکشد، تسلیم خواسته‌های نامعقول نشوید یا برای مذاکره با یک کودک نوپای در حال جیغ زدن تلاش نکنید. هرچند انجام این کارها، به ویژه به عنوان راهی برای پایان دادن به الم‌شنگه در یک فضای عمومی، وسوسه‌کننده است اما سعی کنید با آگاهی کامل و با قدرت نگران قضاوت دیگران نباشید و مطمئن باشید هر کس که فرزندی دارد این تجربه را داشته است. شما با تسلیم شدنتان فقط به کودکتان می‌آموزید که قشقرق به پا کردن راه خوبی برای رسیدن به خواسته‌هایش است و این زمینهٔ تعت و کشمکش‌های آینده را فراهم می‌کند. به علاوه، کودک فعلاً از کنترل نداشتن روی خودش ترسیده است. تنها چیزی که نیاز ندارد این است که احساس کند شما هم کنترل خود را از دست داده‌اید.

اگر طغیان کودکتان به حدی بالا گرفت که شروع به زدن دیگران کرد، اشیا را پرت می‌کند یا بی‌وقفه فریاد می‌زند، او را بلند کنید و در آغوش خود به مکان امنی، مانند اتاق خوابش ببرید. به او بگویید که چرا به آنجا برده شده است، چون تو خواهرت رو زدی» و بگذارید بداند تا زمانی که آرام شود شما کنارش می‌مانید. اگر در یک مکان عمومی هستید که اغلب یک بستر شایع برای تحریک و القای الم‌شنگهٔ کودک است، آماده باشید که آن محل را به همراه فرزندتان ترک کنید و تا زمانی که او آرام شود برنگردید. اما نه با تشر و عصبانیت، بلکه با آرامشی که لازمهٔ پدر یا مادر بودن شماست و سال‌های زیادی باید برای رشد این ویژگی خوبتان تلاش کنید.

از وقفه‌ها با مضایقه استفاده کنید: بسته به تفاوت‌های کودکان نوپا می‌توان گفت، استفادهٔ گهگاهی از وقفه از سن ۱۸ ماهگی به بعد ممکن است به او کمک کند تا هنگام الم‌شنگه به پا کردن احساسات خود را بهتر کنترل کند. وقفه به ویژه زمانی که عصبانیت کودک خیلی شدید است و تکنیک‌های دیگر اثری ندارند می‌تواند مفید باشد. بردن فرزندتان به یک محل آرام یا بهتر از آن، محلی کسل‌کننده برای مدت کوتاهی در حدود یک دقیقه به ازای هر سال از سن او می‌تواند درس خوبی برای تسکین و آرام کردن خود باشد.

به کودک خیلی ملایم توضیح دهید که دارید چه کاری انجام می‌دهید. مثلاً: تو می‌ری که یک وقفه داشته باشی تا بتونی آروم بشی و من هم اونجا کنارت هستم.» و بگذارید بداند که این یک تنبیه و مجازات نیست. اگر او حاضر به ماندن در محل وقفه نیست، فقط او را قاطعانه اما با خونسردی دوباره به محل برگردانید و به دنبال کار خودتان بروید. در طول وقفه، غیر از اطمینان از اینکه کودکتان جایش امن است، با او تعاملی نکنید یا به او توجه نکنید.

پس از وقفه در موردش بحث کنید: هنگامی که طوفان فروکش کرد، کودک را نزدیک خودتان نگه دارید و در مورد آنچه اتفاق افتاده است با او صحبت کنید. در مورد الم‌شنگه‌اش با کلمات بسیار ساده صحبت کنید و به احساس درماندگی فرزندتان اقرار کنید، حق بدهید و درکش کنید. به او کمک کنید احساسات خود را به کلمه تبدیل کند. با گفتن چیزی مانند: تو خیلی عصبانی شدی، چون غذات اون طوری که می‌خواستی نبود.» بگذارید ببیند که وقتی خواسته‌اش را با کلمات بیان می‌کند، نتیجهٔ بهتری می‌گیرد. با لبخند بگویید: متأسفم که منظورت رو درک نکردم. الان که دیگه جیغ نمی‌زنی، می‌تونم ازت بپرسم که چه چیزی می‌خوای؟»

بگذارید فرزندتان بداند که او را دوست دارید: وقتی فرزندتان آرام شد و شما فرصتی برای صحبت با او در مورد الم‌شنگه‌اش داشتید، او را چند لحظهٔ کوتاه در آغوش بگیرید و بگویید که دوستش دارید. مهم است که پاداش رفتار خوبش را به او یدهید، مثلاً اینکه حالا او توانسته آرام شود و با شما در موردش صحبت کند.

سعی کنید از موقعیت‌های زمینه‌ساز الم‌شنگه پرهیز شود: دقت کنید که چه شرایطی فرزندتان را تحریک می‌کند و بر آن مبنا برنامه‌ریزی کنید. اگر وقتی گرسنه است برآشفته می‌شود، همیشه تنقلاتی همراه خود داشته باشید. اگر او در اواخر بعدازظهر بهانه‌گیر می‌شود، کارهای بیرون از خانه را در ساعات قبل از آن انجام دهید.

اگر او در انتقال از یک فعالیت به فعالیتی دیگر مشکل دارد، قبل از شروع تغییر، یک اخطار ملایم به او بدهید. دادن هشدار قبلی به کودک در مورد اینکه کم‌کم از پارک می‌روید یا وقت شام خوردن است مثل این جمله که: وقتی تو و بابا داستان خوندن رو تموم کردید شام می‌خوریم.» به او فرصتی می‌دهد که به جای عکس‌العمل، با تغییر پیش رو کنار بیاید. اگر احساس کردید الم‌شنگه‌ای در راه است، سعی کنید با تغییر محل، دادن یک اسباب‌بازی به او یا انجام کارهایی که انتظارش را ندارد مانند شکلک درآوردن یا اشاره به یک پرنده، حواسش را پرت کنید.

کودک نوپای شما کم‌کم مستقل‌تر می‌شود، بنابراین هر زمان که ممکن است گزینه‌هایی برای انتخاب به او بدهید. هیچ‌کس دوست ندارد دائماً به او گفته شود چه کار کند. گفتن می‌خواهی ذرت بخوری یا هویج؟» به جای ذرتت رو بخور!» به او احساس قدرت می‌دهد. دقت کنید که شما چقدر به او نه» می‌گویید. اگر متوجه شدید آن را مدام و هر لحظه استفاده می‌کنید، احتمالاً فشاری غیرضروری به خودتان و او وارد می‌کنید. سعی کنید نه گفتن» را کمتر کنید و مسائل را اولویت‌بندی کنید.

گوش به زنگ نشانه‌های اضطراب بیش از حد باشید: چون الم‌شنگه‌های روزانه بخشی کاملاً طبیعی از زمان میانی نوپایی هستند، فکر خوبی است که گوش به زنگ مشکلات احتمالی باشید. آیا تحول بزرگی در خانواده به وجود آمده است؟ دورهٔ بسیار پرمشغله یا پرفشاری برای افراد خانواده است؟ مشکلاتی بین والدین وجود دارد؟ همهٔ اینها می‌تواند کودک را تحریک به جنجال و آشوب کنند.

اگر به نظر می‌رسد الم‌شنگه‌های کودک شما بیش از حد مکرر یا شدید هستند یا او به خود یا دیگران آسیب می‌رساند، لازم است کمک بگیرید. نگرانی‌هایتان را با پزشکان متخصص مطرح کنید تا از عدم وجود هر گونه مشکل جسمی و روانی جدی اطمینان پیدا کنید. همچنین اگر کودکتان هنگام عصبانیت مدام و به شکل ترسناکی موردی مثل حبس نفسش دارد، با پزشکش صحبت کنید، چون شواهدی وجود دارد که این رفتار با کمبود آهن در بدن کودک ارتباط دارد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/320-rahkarhay-brkhvrd-ba-kjkhlghy-kvdkan.html

 تاثیرات منفی دعوای والدین روی فرزندان

تاثیرات منفی دعوای والدین روی فرزندان بیشتر والدین به این مساله واقف هستند که دعوا مقابل چشمان فرزندان کار نادرست و ناشایستی می باشد اما در اکثر مواقع والدین به این مساله توجهی نمی کنند و جلوی فرزندان خود با یکدیگر جر و بحث می کنند. در زندگی شویی عوامل بسیاری وجود دارند که باعث بروز اختلاف میان زوجین می شود.  خیلی از زوجین تصور می کنند که دعوا هر از گاه باعـث می شود اختـلافات از بین رفته و رابطه به خوبی پیش رود. اما به چه قیمتی؟ به قیمت بچه ها؟ این دعواها و جار و جنجال ها بر رشد ما چه تاثیری دارد؟ اکثر بچه ها متوجه ناسازگاری ها و تعت پدر و مادر می شوند و اگر بطور مداوم شاهد زد و خورد آنها باشند، نشانه هایی از پریشانی و ناراحتی های فیزیکی و احساسی از خود بروز می دهند. برخی تحقیقات نشان می دهد: بچه ها حتی از شش ماهگی نسبت به استرس، صداهایی که در اطراف خود می شنوند و برخوردها و منازعات پرخاشگرایانه واکنش می دهند. مشاجره والدین و آسیب روانی فرزندان دعوای والدین باعث می شود تا فرزندان در برابر استرس بسیار ضعیف نشان دهند و همین امر باعث می شود تا سلامت روانی آن ها تحت تاثیر قرار گیرد. طبق تحقیقات انجام شده توسط محققان دعوای میان والدین که منجر به طلاق آن ها شود باعث می شود تا فرزندان از مشکلات روانی رنج ببرند و در خوشبختی آینده آن ها تاثیر منفی بگذارد. براساس تحقیقات، کودکانی که در معرض منازعات شدید، مداوم و طولانی مدت والدین خود قرار می‌گیرند، می‌توانند به افرادی تهاجمی، متخاصم و خشن بدل شوند. در مواقعی نیز تاثیر مشاجره والدین بر فرزند به صورت کاهش اعتماد به نفس، اضطراب و افسردگی بروز می‌کند که در بعضی از کودکان می‌تواند حتی تبدیل به روحیه خودکشی شود. علاوه بر این، عملکرد تحصیلی کودک در نتیجه مشاجرات والدین آسیب می‌بیند که همین امر بر پرورش مهارت‌های عاطفی و اجتماعی وی نیز اثر می‌گذارد. دانشمندان معتقدند که کودکان در همه سنین تحت تاثیر نزاع‌های میان والدین قرار می‌گیرند و روابط میان والدین یکی از قویترین تاثیرات را در بهداشت روانی طولانی مدت، خوشبختی و شانس زندگی کودکان در آینده دارد. از سوی دیگر اگر فرزندان شاهد وقایع ناراحت کننده و به خصوص دعوای پدر و مادرشان باشند در طول زمان خوش بینی خود را در مورد جهان و توانایی‌های خود را برای به دست آوردن هماهنگی و عشق از دست می‌دهند.  تاثیرات طولانی مدت الگوهای رفتاری ناسازگار در بچه ها زمانی شکل می گیرد که می خواهند خود را با دعواها و مشاجرات پدر و مادر وفق دهند. آنها گریه می کنند، علائمی از ترس نشان می دهند، در دعوای والدین دخالت می کنند و فرار میکنند.  بچه ها ممکن است حساس و مضطرب شوند. این خصوصیات رفتاری می تواند تاثیر بسیار هنگفتی بر اعتماد به نفس، تصویر نفس و عزت نفس آنها داشته باشد. وقتی الگوهای احساسی منفی از زمان کودکی در آنها شکل گیرد، اصلاح و تغییر آنها بسیار دشوار شده و در زندگی آینده آنها خطرساز خواهد شد. اگر بچه ها بطور مداوم شاهد این دعواها باشند، به ویژه در محیط خانه، این رفتارها را تقلید کرده و در بازی با دوستانشان و در موقعیت های دیگر همانها را اجرا می کنند. مدل سازی از رفتارهای والدین، پدیده ای رشدی است که اگر دعوا کانون آن باشد، تاثیراتی بسیار مخرب خواهد داشت.  شواهد تجربی از والدینی که با آنها کار کرده ام من را به این باور می رساند که اکثر والدین از مشاجرات لفظی درحضور فرزندان خود خودداری می کنند. اکثر والدین از تاثیر احتمالی این مشاجرات بر روی فرزندانشان آگاهی دارند و سعی می کنند آن را در اتاقی دیگر و دور از فرزندانشان انجام دهند.  والدین اکثراً سعی می کنند حرفها و مشاجراتشان را شب ها بعد از اینکه بچه ها به خواب رفتند انجام دهند تا خطر شنیده شدن آنها توسط بچه ها و ناراحت شدن آنها کمتر شود. توصیه می شود که اگر والدین می توانند احساسات خود را کنترل کنند، بهتر است مخالفت ها و ناسازگاری های خود را به تعویق بیندازند تا محیط و زمانی مناسب برای خالی کردن آنها پیدا کنند. بهتر است این مشاجرات در محلی به غیر از خانه انجام شود، پارک یا سایر محیط هایی که بچه ها در آن حضور نداشته باشند، مناسب تر است. اما برای بسیاری از والدین دور نگه داشتن مشاجرات از خانه، غیرممکن است. خلق و خو به سرعت عوض می شود و قبل از اینکه حتی خودتان هم متوجه شوید، دعوا را راه انداخته اید. بچه ها را آگاه سازید وقتی که دعواها طولانی می‌شود، بچه‌ها به این فکر می‌افتند که پدر و مادرشان همدیگر را دوست ندارند و شاید می‌خواهند از هم جدا شوند؛ در حالی که معمولا دعوای پدر و مادر این معنی را ندارد، بنابراین لازم است که بچه‌ها بدانند که بزرگترها هم گاهی درست مثل خود بچه‌ها دعوا می‌کنند و در موقع دعوا ممکن است که حرف‌هایی زده شود که واقعا منظور آنها نبوده است. باید دوتایی با هم برای بچه ها توضیح دهید که گاهی پدر و مادرها با هم مخالف هستند و با هم جروبحث می کنند و یا بعضی روزها بزرگترها خسته و کم‌حوصله می‌شوند و شاید از دست کسی عصبانی باشند، در این زمان ممکن است در خانه بحث و دلخوری یا شاید دعوا پیش بیاید اما این دلیل نمی شود که یکدیگر را دوست نداشته باشند. به کودک بگویید که هردو چقدر دوستش دارید. در آخر سعی کنید مشکل را حل کنید. موضوعات روابط شویی نیاز به بحث و چالش دارند. صدایتان را پایین بیاورید و از مسیر درست به بحث و گفتگو بنشینید. حتی اگر شده به صورت ظاهری، سعی کنید وانمود کنید که مشکل تان را حل کرده اید یا این که جلوی بچه ها بگویید: خب بهتر است بحث را تمام کنیم، ما الان عصبانی هستیم بهتر است بعدا راجع به این موضوع تصمیم بگیریم. نکته اصلی این است که باید همه جروبحث ها را با یک نتیجه مثبت تمام کنید.  خود را در موقعیت کودک قرار دهید. این کار باعث می شود تا کمی از شدت عصبانیت تان یا نحوه بروز آن کم شود. روش های کنترل خشم و عصبانیت را امتحان کنید. تنها کسی که شما برآن تسلط دارید خودتان هستید. پس خودتان را کنترل کنید! با این کار هم از یک دعوا جلوگیری می کنید و هم به کودک تان این روش کنترل عصبانیت را یاد می دهید. از هر روشی برای تخریب طرف مقابل استفاده نکنید. به یاد داشته باشید که این فریادها را بر سر پدر یا مادر کودکی می کشید که آنجا نشسته است و شما را نگاه می کند. اگر با همسرتان مشکلی دارید سعی کنید زمانی که بچه ها حضور ندارند آن را با هم حل کنید. سعی کنید حداقل جلوی بچه ها این کار را انجام ندهید حتی اگر شده به اتاق دیگری بروید. در این حالت ممکن است کودک همچنان صدای شما را بشنود اما آن چهره های برافروخته و چشم های نامهربان را دیگر نخواهد دید. اگر می توانید سعی کنید با زبان ساده برای کودک شرح دهید که چرا با هم اختلاف دارید و مشکل بین شما دو نفر چیست. سعی کنید طوری ماجرا را تعریف کنید که کودک خود را علت به وجود آمدن آن دعوا نداند. سعی کنید جوری برخورد کنید که کودک مجبور به حمایت از یک طرف و مقابله با طرف دیگر نشود. در پایان برای فرزندان خود توضیح دهید که این کار شما کار بسیار اشتباه و غلطی بوده است و حرف هایی که در دعوا میان شما ردوبدل شده است فقط از روی عصبانیت بوده و هیچ معنی و مفهوم خاصی نداشته است. سعی کنید تمام تلاش تان را برای آشتی با همسرتان و حل مشکلات تان با او را جلوی کودک و حتی با کمک او انجام دهید. همواره پس از دعوا رفتار طبیعی از خودن نشان دهید و هرگز با هم قهر نکنید.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/317-tasyrat-mnfy-devay-valdyn-rvy-frzndan.html

۹ تکنیک آموزش حرف زدن به نوزاد | مختص والدین برای کار در خانه

آموزش حرف زدن به نوزادان،  مسئله ای  پیچیده و سختی نیست . ما در این مقاله راهکارهایی که به زود حرف زدن نوزادتان کمک می کند را معرفی می کنیم . حرف زدن نوزاد و یا  حرف زدن کودک یک شبِ اتفاق نمی افتد. نوزادن عاشق حرف زدن و صحبت کردن هستند ، بخصوص اگر با آنها صحبت کنید. بخصوص اگر با صدایی گرم و پر محبت با نوزادتان حرف بزنید.

نوزاد حرف زدن را از طریق تقلید صدا ها و کلماتی  که می شنود یاد می گیرد.  اما یک سوال مهم ،  کی باید منتظر حرف زدن نوزاد تان باشید ؟

سن حرف زدن نوزاد:

ما در نوشته سن حرف زدن کودکان  درباره سن حرف زدن کودکان صحبت کردیم. و در آنجا گفتیم که کودکان قبل از بیان کلمات ، درک کلمات را یاد می گیرند. کودکان اولین کلمات را در سن ۱۲ ماهگی بیان می کنند. اما این بدان معنا نیست که کودکان به یکباره و یک شبِ حرف زدن را  ، آغاز می کنند.

از لحظه تولد تا ۱۲ ماهگی کودکان آرام آرام محیط اطرافش را می شناسد و ممکن است در ابتدا برای درخواست چیزی نق نق ” کنند. بعدا یاد میگیرند ان شی را نشان بدهند و دستشان را به سمت ان شی دراز کنند. در ادامه از شبه کلمات استفاده می کنند و سر انجام یاد میگیرند که هر شی یک اسم دارد و سعی می کنند برای درخواست کردن چیزی ، اسم آن را بگویند.

۹ تکنیک آموزش حرف زدن به نوزاد:

در اینجا راهکارهایی برای کمک به زود حرف زدن نوزاد را لیست کرده ایم . این نوسته را مطالعه و سعی کنید به شکل سرگرم کننده ولذت بخش آنها را برای کودکتان اجرا کنید.

۱-کودک خود را به صدا سازی تشویق کنید:

کودکتان را تشویق کنید تا صداهایی شبیه به ما” ، دا” و با” را بگوید.  کودک را مقابلتان بنشانید یا او را طوری بنشانید که صورتش مقایل صورت شما باشد. شروع کنید به تولید زنجیره های آوایی نظیر ما ما ما ما ما و یا دا دا دا ، در صورتیکه ان زنجیره آوایی و یا چیزی شبیه به ان زنجیره آوایی را تولید کرد او را تشویق کنید .

۲-از طریق ارائه بازخوردهای مناسب به زود حرف زدن نوزاد تان کمک کنید:

از طریق حفظ تماس چشمی ( زمانهایی که اوا سازی یا صدا سازی  می کند به چشمان او نگاه کنید ).  پاسخهای کلامی  ، تقلید صداسازیهای کودک و استفاده از آهنگ کلامی گفتار کودکتان را تقویت کنید.

۳-خنده ها و حالات چهره نوزادتان را تقلید کنید:

در مقابل کودک بنشید و سعی کنید هر کاری که او کرد شما نیز تقلید کنید. اگر کودتان خندید شما نیز بخندید .

۴-به کودکتان یاد دهید تا حرکات شما را تقلید کند:

همانطور که گفتیم حرف زدن نوزاد از طریق تقلید صداهایی که می شنود به وقوع می پیوندد. بنابراین یادگیری مهارت تقلید کردن یک مهارت ضروری برای  آموزش حرف زدن به کودک می باشد. مقابل کودک بنشینید دست بزنید و از او بخواهید که دست بزند. دستهایتان را به سمت او دراز کنید و از او بخواهید دستهایش را به طرف شما دراز کند و یا دستهای شما را بگیرد.  همچنین می توانید تقلید حرکاتی نظیر : بالا بردن دستها ، بوسه فرستادن ، بازی با انگشتان و… را به یاد دهید.

۵-در موقعیتهای مختلف با نوزاداتان  صحبت کنید:

در موقعیت های مختلف مانند حمام، لباس پوشیدن، غذا خوردن با کودکتان صحبت کنید. در مورد کارهایی که انجام می دهید ، کارهایی که می خواهید انجام بدهید و یا انجام دادید با او صحبت کنید.( کجا می خواهید بروید ، چه کسی را دیدید). فراموش نکنید برای حرف زدن نوزاد ، محیط کودک باید غنی از واژگان باشد.

۶-در حین حرف زدن از ژست ها استفاده کنید:

از ژست ها برای انتقال معانی واژگان کمک بگیرید. مثلا هنگام خداحافظی در حالی که می گویید بای بای ” دستانتان را نیز به نشانه خداحافظی تکان بدهید. و یا وقتی بدنبال شی ای هستید و ان را ندید علاوه برگفتن نیست”  با دستان نیز ژست مربوطه را نشان دهید.

کودکان در راه کسب بیان واژگان، از ژست‌های هدفمندی برای بیان خواسته‌هایشان استفاده می‌کنند. در اینجا و در ابتدای راه این  ژست‌ها و حرکات بدن وسیله‌ای برای برقراری ارتباط با اطرافیان هستند.( شبیه بای بای کردن ).  اغلب این ژست‌ها و حرکات تقریباً در سن ۱۲ ماهگی دیده می‌شوند. (زمانی که کودکان تقلید حرکات را یاد می‌گیرند).

ژست‌ها یک علامت مهم برای حرف زدن هستند ، به‌طورمعمول قبل از بیان اولین واژه‌های حقیقی این حرکات دیده می‌شود.

۷- صدای حیوانات و صداهای محیطی را به کودکتان آموزش دهید:

صداهای حیوانات را ( برای ساخت ارتباط بین یک صدای مشخص با یک معنی خاص )  به کودکتان آموزش دهید. در مقابل کودک بنشیند و قبل از نشان دادن تصویر گاو ، صدایش را به شکل هجای گفتاری به او آموزش دهید. ( پس از آنکه کودکتان صدای مورد نظر را شنید تصویر را به او نشان دهید). به همین شکل می توانید صدای ماشین بـــیپ بیـــــپ ” و دیگر صداهای محیطی را  آموزش دهید.

۸ -به تلاش های نوزادتان برای حرف زدن توجه کنید:

به تلاشهایی که برای ارتباط بر قرار کردن انجام می دهد توجه کنید. توجه کردن و تشویق کردن شما سبب تکرار مجدد این تلاشها و در نتیجه زود حرف زدن نوزاد تان می شود. برای آموزش حرف زدن به نوزاد  باید صبور باشید.

۹-هيچ وقت از شيوه‌اي كه فرزندتان كلمه‌ها را ادا مي‌كند، ايراد نگيريد:

برخی از والدین  نسبت به خطاهای گفتاری نوزادشان  بسیار حساس هستند و دائما از شیوه  حرف زدن نوزادشان ایراد می گیرند. این  ایرادها نه تنها کمکی به زود حرف زدن کودک نمی کند بلکه سبب کاهش اعتماد بنفس او  و درنتیجه کاهش تلاش برای حرف زدنش می شود. خوب است بدانید که تلفظ اشتباه واژگان تا چهار سالگی، نگران کننده نیست.  وقتی کودکتان کلمه ای را به اشتباه تلفظ می کند، سعی کنید همان كلمه يا همان جمله را به شيوه درست براي او تكرار كنيد.

نقش والدین در حرف زدن کودکان

والدين و اطرافیان کودک نقش بسيار مهمی در زبان‌آموزي كودكان خود دارند. تحقيقات  نشان داده است كه كساني كه در دوران كودكي‌شان، بيش‌تر كتاب خوانده‌اند يا برايشان بيش‌تر كتاب خوانده شده يا زمان بيش‌تري را به گفت‌و‌گو با والدين خود گذرانده‌اند، از دانش زبان بيش‌تري بهره‌مند شده و دامنه لغت وسيع‌تري دارند. این تحقیقات به ما یادآوری می کنند که کنار گذاشتن کودک با تلویزیون و یا گوشی و تبلت کمکی به حرف زدن کودکتان نمی کنند.

 معجزه گفتار درمانی در حرف زدن نوزاد :

ما قبلا در نوشته  سن حرف زدن کودکان  درباره سن حرف زدن کودکان صحبت کردیم . در آنحا گفتیم که اگر کودکتان متناسب با هم سالان خود حرف نمی زند زمان طلایی را از دست ندهید و سریعا به مطب گفتار درمانی و نزد آسیب شناسان گفتار و زبان ( گفتار درمانگر ) بروید. آسیب شناس گفتار و زبان تنها متخصص برای آموزش حرف زدن به کودک می باشد. آنها بهترین شیوه ممکن را برای حرف زدن نوزاد و یا کودک شما فراهم می کنند.

گفتار درمانی کودکان می توانند بصورت مستقیم و یا غیر مستقیم دنبال شود. تنها متخصص برای درمان اختلالات گفتار و زبان و دیر حرف زدن گفتار درمانگر می باشد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/314--tknyk-amvzsh-hrf-zdn-bh-nvzad-mkhts-valdyn-bray-kar-dr-khanh.html

بیماری های استخوان در کودکان، انواع و درمان آن ها

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است.

مشکلات ارتوپدی در کودکان ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب، سرطان استخوان، حالت نامناسب بدن و حتی تغذیه نامناسب است. کلید کنترل مشکلات ارتوپدی تشخیص زودهنگام و مدیریت مداوم (با پیگیری‌های منظم) مشکل است. چندین مشکل ارتوپدی وجود دارد که ممکن است در کودکان رخ دهد و اگر در اوایل تشخیص داده نشده و درمان نشود ممکن است در آینده به ایجاد عوارض متعددی مانند ناتوانی منجر شود.

مشکلات ارتوپدی، مانع برای رشد طبیعی کودکان

رشد کودک بستگی به عوامل خاصی مانند فیزیک، محیط‌زیست و غیره دارد. گاهی اوقات، به‌عنوان یک والد، ممکن است متوجه شوید که رشد کودک شما به‌طور کامل در مسیر درست نیست. کودکان زیادی هستند که با مشکلات ارتوپدی مانند پاهای تخت، پاهای کمانی و زانو پرانتزی برخورد می‌کنند اما باید متوجه باشید که اغلب این مشکلات به‌راحتی قابل درمان هستند اگر به‌موقع تشخیص داده شوند.

انواع مشکلات ارتوپدی کودکان و درمان آن‌ها

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود، عبارت‌اند از:

پا

گاهی کودکان ممکن است مبتلابه اختلالات ارتوپدی در ناحیه مچ پا و اطراف آن شوند که عبارت اند از:

پاچنبری

عارضه‌های ارتوپدی کودکان و نوزادان شامل موارد بسیار زیادی است که به تفکیک قسمتی از بدن که درگیر می‌شود عبارتند از:

Clubfoot یک نوع معمول از نقص مادرزادی است که بر عضلات و استخوان‌های پا تأثیر می‌گذارد. پاچنبری وضعیتی است که پا به‌جای اینکه صاف باشد به سمت پایین چرخیده می‌شود. این چرخش باعث می‌شود که انگشتان پا به سمت پای دیگر منحرف شوند. کودک ممکن است با نقص در یک یا هر دو پا متولد شود.

درمان پاچنبری

پاچنبری به‌تنهایی و خودبه‌خود بهتر نخواهد شد و برای ترمیم نیاز به جراحی دارد اما اکنون پزشکان از یک سری از گچ‌ها، حرکات ملایم و کشش‌های پا و بریس ها استفاده می‌کنند تا به‌آرامی پا را به صاف کنند.

صافی کف پا

صافی کف پا شرایطی را توصیف می‌کند که در آن قوس‌های طولی و یا میانی پا کشیده یا مسطح باشند. تمام سطح پا در حالت ایستاده، پیاده‌روی و دیگر فعالیت‌ها با سطح زمین تماس دارند. اکثر نوزادان و بچه‌های کوچک ‌پاهای تخت دارند که این طبیعی است. قبل از تشکیل استخوان‌ها قسمت زیادی از پا و مچ پا از بافت نرم، چربی و غضروف ساخته شده‌اند و قوس هنوز کامل نشده است. هنگامی‌که کودک شروع به راه رفتن روی پاها می‌کند، مفاصل هنوز هم در حال حرکت هستند. این زمانی است که بدشکلی پای کودک آشکار می‌شود و والدین ممکن است نگران باشند که پای فرزندشان مشکل دارد. در اکثریت قریب به‌اتفاق کودکان با افزایش سن باعث بهبود صافی کف پاها می‌شوند. حتی اگر صافی با افزایش سن کاملاً درمان نشود بعید است که در آینده کودک دچار مشکل شود.

درمان صافی کف پا

ممکن است در موارد خفیف صافی کف پا، مخصوصاً در صافی کف پای انعطاف‌پذیر، نیاز به درمان نباشد. این مشکل اغلب با رشد و پیشرفت کودک حل می‌شود. بچه‌های کوچک باید تشویق شوند تا هرچه می‌توانند و هرکجا ایمن است با پای راه روند. این کار حساسیت پا را افزایش می دهد. در عین حال حرکت در سطوح مختلف زمین باعث ایجاد قدرت و ثبات پا می شود.

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی در این ناحیه از پای کودک یا نوزاد عبارتند از:

- متاتارسوس ادداکتوس: این یک مشکل مادرزادی است که گاهی باعث خمیدگی قسمت جلو پا می‌شود. این مشکل معمولاً با درمان دستی، گچ گیری و گاهی جراحی درمان می‌شود.

- پای کالکانئووالگوس: این اتفاق در نوزادان با هایپر دورسی فلکشن پا، دوری قوزک پا و افزایش پاشنه والگوس ایجاد می‌شود که معمولاً به دلیل حالت بدن در داخل رحم ایجاد می‌شود و زمانی که نوزاد شروع به ایستادن می‌کند مشکل حل می‌شود.

- اتصال تارسال: اتصال تارسال صافی پای اسپاستیک پرونئال همراه با خشکی پای دردناک و اسپاسم عضلات جانبی ساق است که بعد از سن 9 سالگی ظاهر می‌شود. این مشکل ممکن است بدون جراحی (به‌عنوان مثال، با گچ و کفی طبی) و یا جراحی درمان شود.

- افزایش قوس طولی پا: این مشکل باعث افزایش قوس پا می‌شود که نمی‌تواند وزن را تحمل کند. گزینه‌های درمان فیزیوتراپی، بسته به‌شدت مشکل، شامل ارتوپدی و جراحی می‌شود.

انگشتان پا

انواع مشکلات انگشتان پای کودکان عبارتند از:

پُرانگشتی یا پلی‌داکتیلی

این شایع‌ترین تغییر شکل پا است و می‌تواند از مقادیر جزئی ضخامت بافت نرم تا اختلالات اسکلتی عمده متفاوت باشد. شایع‌ترین اختلال انگشتان اضافه در انگشت پنجم است.

درمان پلی داکتیلی

روش درمان برای برداشتن انگشت اضافی بستگی به نحوه اتصال آن به دست یا پا دارد.

اگر انگشت تشکیل‌شده ضعیف و بدون استخوان باشد درمان در طی یک جلسه مراجعه به مطب پزشک به‌آسانی با قرار دادن یک گیره در پایه‌ی انگشت انجام می‌شود. گیره جریان خون به انگشت را متوقف می‌کند و ،دقیقاً شبیه افتادن بند ناف هنگام تولد، باعث می‌شود که انگشت اضافی بیفتد. اگر این انگشت بیشتر شکل گرفته باشد، جراح آن را در اتاق عمل زمانی که کودک شما حدود یک ساله است برمیدارد. جراحی فرزند شما بر اساس شرایط دقیق او خواهد بود. موارد پیچیده‌تر ممکن است نیاز به جراحی پیچیده داشته باشد.

سایر مشکلات

چند مورد از اختلالات دیگر در این ناحیه عبارتند از:

- انگشتان خمیده: معمولاً انگشت چهارم و پنجم را درگیر می‌کند که معمولاً بدون علائم است و به ارث برده می‌شود. 25 تا 50 درصد موارد تا سن 3-4 سالگی برطرف می‌شود و در غیر این صورت جراحی موردنیاز است.

- روی هم افتادن انگشتان: انگشت پنجم روی انگشت چهارم قرار می‌گیرد و در نیمی از موارد باعث درد می‌شود و نیاز به عمل جراحی دارد.

- فرورفتن ناخن در پوست: لبه ناخن به داخل بافت نرم اطراف فرو می‌رود و ممکن است باعث بروز پارونیشی شود. گزینه‌های درمان از کنترل محافظه‌کارانه با استفاده از آب گرم و آنتی‌بیوتیک‌ها و روش‌های مختلف جراحی متفاوت است.

پاها

اختلالات ارتوپدی پای کودکان به‌قرار زیر است:

پای پرانتزی

پای پرانتزی است که با تنگی کپسول خلفی ایجاد می‌شود و معمولاً به علت رشد ضعیف قسمت داخلی صفحه اپی فیزیال است.این مشکل معمولاً به‌طور یک‌جانبه دیده می‌شود و در مشکلاتی مانند نرمی استخوان، بیماری پژه و درجه‌ی شدید استئوآرتریت زانو مشاهده می‌شود.

زانو

مشکلات ارتوپدی زانوی کودکان عبارتند از:

بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر (OSD) التهاب استخوان، غضروف یا تاندون در بالای کشکک (تیبیا) در محل اتصال تاندون زانو (پاتلا) است. این مشکل درواقع یک بیماری نیست بلکه آسیبی شدید است.

درمان بیماری ازگود-اشلاتر

بیماری ازگود-اشلاتر معمولاً نیاز به درمان محافظه‌کارانه با اصلاح فعالیت، درمان فیزیکی، بریس، کفی طبی و به‌ندرت برداشتن تورم تیبال دارد.

ران

درد پا در کودکان می‌تواند به علت تعدادی از علل ایجاد شود. تشخیص نیاز به سابقه دقیق و معاینه دارد. آرتروسکوپی از مفصل ران در بیماران کودک بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد تا درد را در مفصل بررسی و درمان کند.

دیسپلازی پیش‌رونده

دیسپلازی طیفی از اختلالات است که بر روی استخوان پروگزیمال، استابولوم و ران‌ها تأثیر می‌گذارد. این مسئله در مورد نحوه شکل‌گیری مفصل ران کودک در گذشته، در طی یا پس از زایمان، است که باعث ایجاد ران ناپایدار می‌شود. در موارد شدید، مفصل ران می‌تواند دچار دررفتگی و یا مشکل در راه رفتن شود.

درمان دیسپلازی پیش‌رونده

تشخیص زودهنگام مانع از عوارض درازمدت می‌شود. موارد خفیف دیسپلازی معمولاً با رشد کودک خودبه‌خود حل می‌شوند. موارد شدیدتر ممکن است نیاز به درمان با بریس یا عمل جراحی داشته باشند تا لگن در جای خود قرار بگیرد و به‌طور مناسب درمان شود.

لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن یا بیماری اسلیپ

در این بیماری به عللی که به‌درستی شناخته‌شده نیست، صفحه رشد بالایی ران ضعیف شده و اپی فیز سر استخوان ران بر روی گردن استخوان ران به سمت عقب جابجا می‌شود. این مشکل در پسران 12 تا 15 ساله شایع است.

درمان لغزش سر استخوان ران در ناحیه لگن

این بیماری همیشه با عمل جراحی برای تثبیت صفحه رشد که تضعیف‌شده است درمان می‌شود. اما حتی قبل از جراحی، پزشک سعی خواهد کرد که تا با رفع فشار از روی پای آسیب‌دیده از لغزش بیشتر جلوگیری کند. بسیاری از پزشکان به‌محض اینکه این بیماری تشخیص داده شود بیمار را به بیمارستان ارجاع می‌دهند تا مطمئن شوند که او استراحت می‌کند و بتوانند جراحی را در اسرع وقت انجام دهند.

سایر مشکلات

سایر اختلالات ارتوپدی لگن کودکان به زیر است:

- آرتروز سپتیک و استئومیلیت: این مشکل معمولاً به دلیل استافیلوکوک اورئوس ایجاد می‌شود. درمان معمولاً آسپیراسیون اضطراری، آرتروسکوپی، زهکشی و برداشتن بافت آسیب‌دیده با پوشش آنتی‌بیوتیک است.

- سینوویت گذرای مفصل ران: این وضعیت یک علت شایع لنگیدن است و اغلب بعد از یک عفونت تنفسی رخ می‌دهد. گزینه‌های درمان عبارتند از استراحت، فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهابی غیر استروییدی.

- بیماری پورتس: این ناخوشی به علت نکروز ناگهانی در سر فمورال است. اقدامات اولیه شامل استراحت در رختخواب، بی‌حسی و استراحت است. گاهی اوقات لازم است که یک عمل جراحی برای هدایت توپ سر ران - شناخته‌شده به‌عنوان استئوتومی ورم فمورال - مورد استفاده قرار گیرد.

ستون فقرات

اختلالات مربوط به ارتوپدی مرتبط با ستون فقرات در کودکان و نوزادان عبارت از:

اسکولیوز

اسکولیوز یک وضعیت نادر ستون فقرات است که در آن ستون فقرات چرخش و انحراف غیرطبیعی به جوانب دارد. اگرچه اسکولیوز در هنگام تولد وجود دارد، اما معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی پیشرفت می‌کند و در دختران جوان بیشتر از پسران رایج است. بسیاری از کودکان در مدرسه در سال پنجم تا نهم بررسی می‌شوند تا در صورت ابتلا به اسکولیوز شناسایی شوند زیرا این وضعیت به‌طورمعمول در طول سال‌های رشد کودک به‌سرعت پیشرفت می‌کند.

درمان اسکولیوز

هرچه منحنی و چرخش ستون فقرات بیشتر باشد دفورمیتی شدیدتر خواهد بود. اگر بریس قادر به کنترل پیشرفت منحنی نباشد، جراحی در نظر گرفته می‌شود. در این موارد، ستون فقرات چرخانده شده و به سینه قفل می‌شود که باعث هل دادن تیغه شانه‌ها و دنده‌ها به عقب می‌شود که قوز و نابرابری در قفسه سینه ایجاد می‌کند.

جراحی اسکولیوز منحنی را در ستون فقرات صاف می‌کند و قطعات و مفاصلی که در منحنی دخالت دارند با هم مخلوط می‌شوند. این عمل جراحی یک درمان ایمن و مؤثر است. در حالی که منحنی‌های به‌شدت پیچ‌خورده نمی‌توانند کاملاً صاف شوند اما ممکن است اغلب آن‌ها به‌طور چشمگیری بهبود پیدا کنند.

کیفوز

اصطلاح کیفوز برای توصیف انحنای شدید ستون فقرات استفاده می‌شود که قوز نیز نامیده می‌شود. کیفوز می‌تواند در اثر شرایطی مانند وضعیت ضعیف بدن، پوکی استخوان، استفاده طولانی‌مدت از استروئید یا تومورهای ستون فقرات ایجاد شود. در موارد جدی‌تر، کیفوز پس از شکستگی و دررفتگی چند مهره اتفاق می‌افتد. معاینه فیزیکی و اشعه ایکس ستون فقرات پزشک را از اطلاعات موردنیاز برای تعیین میزان اختلال نخاعی آگاه می‌کند. منحنی بیش از 45 درجه غیرطبیعی است.

درمان کیفوز

درمان کیفوز بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت است. نوجوانان مبتلا به کیفوز موضعی به‌طور کلی از هیچ عارضه یا پیشرفت بیماری رنج نمی‌برند و حتی ممکن است با گذشت زمان بهبود پیدا کنند. یک برنامه تمرینی ممکن است به رفع درد پشت کمک کند. اگر منحنی کیفوزی بیش از 75 درجه باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که مهره‌های غیرطبیعی را صاف کند و باهم ادغام کند تا بتواند ستون فقرات را تثبیت کند و درد و بی‌ثباتی را از بین ببرد.

سایر اختلالات

سایر اختلالات ستون فقرات عبارتند از:

- لغزش مهره‌ها: لغزش یا سرخوردگی مهره به رانده شدن یک‌مهره به‌طرف جلو بر روی مهرهٔ زیرین گفته می‌شود. درمان شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد انعقادی غیر استروییدی و در بیماران مبتلا به اسپوندیلولیستی شدید، همجوشی ستون فقرات خلفی است.

- التهاب دیسک کمر: این یک بیماری غیرمعمول در کودکان است. ویژگی‌های بالینی عبارتند از امتناع از پیاده‌روی، کمردرد، عدم توانایی خم کردن کمر و گودی کمر. در برخی از بیماران دیسک صرفاً متورم می‌شود اما در سایر موارد، کلسیفیکاسیون(تجمع کلسیم در یکی از بافت‌های بدن) نیز دیده می‌شود. درمان شامل تزریق داخل وریدی همراه با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است.

گردن

گاهی کودکان مبتلا به اختلالات و مشکلات در ناحیه گردن هستند که به شرح زیر است:

- تورتیکولی‌ (کجی‌ گردن‌): شایع‌ترین شکل تورتیکولی‌ عضلانی است که در نوزادان، معمولاً به علت آسیب در هنگام زایمان ایجاد می‌شود. گزینه‌های کنترل شامل مشاهده، درمان فیزیوتراپی، بریس و در موارد شدید تزریق بوتاکس می‌شوند. اگر کمشکل به دلیل وجود باند فیبری تنگ ایجاد شود برش باند می‌تواند نتایج خوب و تأثیر زیبایی همراه داشته باشد. سایر آسیب‌ها و ضربات، نقص مادرزادی و تومور نیز باید در نظر گرفته شوند.

- بی‌ثباتی مهره Atlanto-axial: این مشکلی جدی و حاد و اغلب با سندرم داون مرتبط است. تا زمانی که فشار نخاعی رخ نداده باشد نیازی به درمان نیست اما در صورت بروز فشار انجام جراحی برای ثابت کردن مهره لازم است.

شانه

بیماری اسپرنگل یا بالا بودن مادرزادی استخوان شانه وضعیتی است که کتف به محل طبیعی برنمی‌گردد. این مشکل می‌تواند یک‌طرفه یا دوطرفه باشد. هیچ درمانی لازم نیست مگر اینکه وضعیت حاد باشد و در این صورت جراحی اصلاحی انجام می‌شود.

آرنج

بیماری‌های ارتوپدی ناحیه آرنج کودکان عبارتند از:

- دررفتگی آرنج: با دررفتگی آرنج رباط حلقوی گیر می‌افتد و دوسطحی که مفصل را تشکیل می‌دهند از یکدیگر جدا می‌شوند. به‌بیان‌دیگر دو استخوانی که یک مفصل را درست می‌کنند ارتباط آناتومیک خود نسبت به یکدیگر را از دست می‌دهند. درمان دستی ساده می‌تواند مشکل را رفع کند اما در صورت عود بازسازی رباط نیاز می‌شود.

- بیماری پانر: بیماری پانر صفحه رشد در آرنج را درگیر می‌کند (صفحه‌های رشد بافت استخوانی جدید می‌سازند و طول و شکل نهایی استخوان‌ها در بزرگ‌سالی را تعیین می‌کنند. این یک بیماری نادر است که گاهی ورزشکاران جوان را درگیر می‌کند. علائم اغلب با کاهش فعالیت بدنی از بین می‌روند.

مچ دست

رادیال کلاب هند یا دست چنبری بدفرمی نادر است که ناشی از فقدان یکی از استخوان‌های ساعد به‌طور مادرزادی است و این موجب انحراف مچ دست بچه به‌طرف بدون استخوان می‌شود. دست چنبری می‌تواند همراه با دیگر مشکلات مادرزادی بوده و موجب اختلالات شدید در کار آیی اندام فوقانی شود. جراحی اصلاحی با استفاده از پیوند استخوان و سایر تکنیک‌ها می‌تواند نتیجه‌ی قابل‌قبول عملکردی ایجاد کند.

دست و انگشتان

شست و انگشت ماشه‌ای مادرزادی به دلیل ضخیم شدن تاندون‌ها و عضلات انگشت ایجاد می‌شود. جراحی می‌تواند این مشکل را درمان کند. بررسی‌ها نشان داده است که روش زیرپوستی به همان اندازه عمل جراحی باز مؤثر است.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/302-bymary-hay-astkhvan-dr-kvdkan-anvae-v-drman-an-ha.html

 اثرات نامطلوب تنبیه کودکان و ۱۰ روش‌ جایگزین آن

تنبیه کودکان به شکلی که در برخورد با کار نادرست‌شان آنها را با پیامدهای دردناکی مواجه کنیم، شاید باعث شود کارشان را تکرار نکنند، اما اثرات جانبی نامطلوبی به دنبال دارد. کودکی که تنبیه شده ممکن است واکنش احساسی نشان بدهد، مقابله‌به‌مثل کند یا از فرد تنبیه‌کننده دوری کند. اگر می‌خواهید کودکی داشته باشید که مهربان و مؤدب است و دائما نیاز ندارد که او را به انجامِ کارِ درست وادار کنید، با این نوشته همراه شوید.

تناقضی در تنبیه کودکان وجود دارد؛ تنبیه عملِ خشونت‌آمیزِ یک بزرگسال است که کودک را هدف قرار می‌دهد، این در حالی است که خشونت همان واکنش ناخوشایندی است که نمی‌خواهیم در کودکان مشاهده کنیم. تنبیه کودکان احساس تنفر را در آنها شعله‌ور می‌کند و اغلب به دلیل اینکه رفتارهای نامطلوب آنها را افزایش می‌دهد منجر به ازدیاد خشونت و سوءاستفاده‌های جدیِ جسمی و روانی از کودکان می‌شود.

اگر نباید کودکان را تنبیه کرد آیا باید تربیت آنها را نیز فراموش کنیم؟ بیایید سؤال را به شیوه‌ی دیگری از خودمان بپرسیم: چطور می‌توانیم کارِ درست را به کودکان آموزش بدهیم تا کودکانی باملاحظه باشند و علاوه بر نیازهای خودشان نیازهای سایرین را نیز درک کنند؟

بهترین روشِ کاهشِ رفتارهای نادرست» این است که برای رفتارهای درست» تقویت مثبت فراوانی ایجاد کنید. تقویت مثبت شامل تمام پیامدهای خوشایندی است که در پی رفتار می‌آیند و تکرار آن رفتار را تقویت می‌کنند. به جای تنبیه رفتارهای نادرست کودک، سعی کنید مچ او را در زمان‌هایی که کارهای خوب می‌کند بگیرید.

از کارهای خوبش تقدیر کنید، این توجه مثبت را به دفعات و به صورت همیشگی انجام دهید. در عین حال مطمئن شوید که کودک در پی کار نادرستی که انجام می‌دهد پاداشی نمی‌گیرد؛ برای مثال از انجام تکالیف یا وظایفش در منزل معاف نمی‌شود یا از دیگران توجه دریافت نمی‌کند.

پدرومادرِ خوب از روش‌های غیرخشن و متناسب با سن کودک برای تربیت او استفاده می‌کنند. والدین علاوه بر اینکه باید الگوی مثبتی برای کودکان‌شان باشند باید در صورت مشاهده‌ی رفتار نادرست با ایجاد انگیزه برای انجامِ کارِ درست، بازداشتن کودک از کار نادرست و تعیین حد و مرزی محکم و منطقی به او پاسخ دهند.

آیا تربیت بدون تنبیه کودکان ممکن است

برای رفتار نامهربانانه‌ یا خرابکاری‌های کودک همیشه دلایل معصومانه‌ای وجود دارد. گاهی دلیل بازیگوشی و سرخوشی است، و گاهی بروز رفتار خشن یا عصبانی از سر ناراحتی یا سردرگمی است. هرچه رفتار کودک آزاردهنده‌تر باشد نشانه‌ی رنجِ بیشتر و نیاز شدیدتر او به عشق و درک شدن است. به عبارت دیگر چیزی به عنوان رفتار بد در کودکان وجود ندارد؛ در عوض مسئله کودکی است که بهترین کاری را که می‌توانسته انجام داده است و ما او را درک نمی‌کنیم.

پدر و مادر‌ها اغلب تعجب می‌کنند وقتی می‌فهمند به اکثر کارهایی که آنها به عنوان روش‌های تربیتی می‌شناسند مانند کتک‌ زدن، گوشه‌ نشانی و در نظر گرفتن پیامدهایی برای رفتار بد اعتقادی ندارم؛ زیرا این کارها مانع می‌شوند که کودکان به افرادی مسئولیت‌پذیر و خود اصلاح‌گر تبدیل شوند. والدین سؤال می‌کنند: چگونه می‌توانیم به فرزندمان رفتار درست را بیاموزیم؟»

پاسخ این است که زندگی کودک به هر شکلی که باشد او همان را یاد می گیرد. مؤثرترین راه برای آموزش کودکان این است که رفتارتان با آنها همانی باشد که می‌خواهید کودکان در مقابل دیگران از خود نشان بدهند: رفتاری از سرِ رحم و درک. زمانی که کودکان را کتک می‌زنید یا بر سرشان فریاد می‌کشید آنها می‌آموزند که رفتاری همراه با خشونت داشته باشند.

حتی گوشه نشانی کودک به نوعی رهاسازیِ نمادین اوست. این کار، درست در زمانی که کودک بیش از همیشه به ما نیاز دارد تا فرصتی برای یادگیری نحوه‌ی مدیریت احساساتش در اختیارش بگذاریم به او این پیام را می‌دهد که با فوران احساسات ترسناکی که تجربه می‌کند تنها رها شده‌ است.

البته من طرفدار سرسخت کنار کشیدن کودک از موقعیت دردسرساز و شنیدن حرف‌ها و احساسات او هستم (نقطه‌ی مقابل گوشه‌نشانی) بعد از شنیدن حرف‌های کودک باید به او کمک کنید تا مرحله به مرحله‌‌ی احساساتی را که موجب انجام کار نادرست شده است پردازش کند.

این کار به معنیِ انکار مسئولیتی که برای هدایت کودکان به‌وسیله‌ی تعیین حدومرزها بر عهده داریم نیست. دویدن به خیابان، زدن بچه‌ها، ادرار روی فرش، کندن گل‌های باغچه‌ی همسایه، آسیب زدن به حیوانات همگی همچنان کارهای ممنوعه هستند؛ اما این‌ها همان حدومرزهای تربیتی هستند و نه تنبیه کودکان.

اگر دارید از خودتان می‌پرسید چطور کودکم می‌تواند بدون اینکه او را تنبیه» کنم یاد بگیرد که دوباره کار اشتباه را تکرار نکند؟ پس فرض شما بر این است که برای تربیت» کودک به تنبیه نیاز است. این فرض همان‌طور که گفتیم درست نیست و برای تربیت فرزندان روش‌های مفیدتری وجود دارد که به آنها اشاره خواهیم کرد.

اثرات تنبیه روی رفتار کودکان

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم تحقیقات نشان می‌دهند تنبیه کودکان به افزایش رفتارهای نادرست در آنها منجر می‌شود. تنبیه کودکان آنها را عصبانی می‌کند و در لاک دفاعی فرو می‌برد. تنبیه ترشح هورمون‌ آدرنالین و سایر هورمون‌های مرتبط با واکنش‌های جنگ، گریز یا فلج شدگی را در بدن کودکان آغاز می‌کند و انگیزه‌‌ی استدلال منطقی و همیاری را سرد می‌کند.

کودک در مواجهه با تنبیه به سرعت رفتارِ بد» منجر به تنبیه را فراموش می‌کند، آنها حتی وقتی دارند احساسات تلخ پس از تنبیه را طی هفته‌های آینده پردازش می‌کنند چیزی از دلیل اصلی تنبیه‌شان به یاد نمی‌آورند. اگر قرارباشد کودکان از تنبیه درسی بیاموزند آن درس دروغ‌گویی و پرهیز از به دام افتادن دوباره خواهد بود.

با تنبیه کودکان بین خودتان و آنها فاصله می‌اندازید و از تأثیر و نفوذتان روی آنها می‌کاهید. تنبیه کودکان حتی ضریب هوشی (IQ) آنها را پایین می‌آورد، زیرا تا زمانی که به طور تمام و کمال احساس امنیت و مصون بودن از خطر نداشته باشند ذهن‌شان برای یادگیری آزاد نخواهد بود. به زبان ساده تنبیه هرگز روشی مؤثر برای بار آوردن انسانی مسئولیت‌پذیر، باملاحظه و شاد نیست. تنبیه کودکان به طور کلی درس‌های نادرستی به آنها یاد می‌دهد.

جایگزینی برای تنبیه کودکان

اگر به جای تنبیه کودکان بتوانیم در عین حفظ مهربانی و رابطه‌مان با آنها برایشان حدومرز تعیین کنیم، کودکان‌مان آنچه را انجام می‌دهند درونی می‌کنند و در مقابلِ راهنمایی‌های ما مقاومت نشان نمی‌دهند تا بتوانند رابطه‌ای را که با ما دارند حفظ کنند.

علاوه بر این کودکان تحت چنین تربیتی تأثیر رفتارشان را روی دیگران می‌بینند بنابراین به انسان‌هایی باملاحظه و مسئول تبدیل می‌شوند. به دلیل اینکه این کودکان پدرومادری داشته‌اند که قادر به اداره‌ و تنظیم احساسات خود (خودگردانی احساسات) بوده‌اند از آنها الگو می‌گیرند و می‌آموزند که چطور می‌توانند احساسات خودشان و به دنبال آن رفتارشان را مدیریت کنند. این کودکان چون مورد پذیرش تمام و کمال پدرومادر قرار دارند با احساسات قویِ درونی‌شان در ارتباط‌ هستند و برای کشف آنها باانگیزه‌اند.

۱. احساسات خودتان را تعدیل کنید

این روشی است که به کودکان می‌آموزد احساسات‌شان را تعدیل کنند. شما الگوی آنها هستید. وقتی ناراحتید دست به عمل نزنید. اگر در لحظاتی متوجه شدید نمی‌توانید به عشق درونی‌ای که به فرزندتان دارید متصل شوید، به این فکر کنید که در چنین موقعیتی پدرومادری خارق‌العاده چطور رفتار خواهند کرد؟ و همان کار را انجام بدهید. اگر نمی‌توانید، نفس عمیقی بکشید و تا زمانی که آرامش‌تان را بازبیابید صبر کنید؛ سپس به آنچه پیش آمده است رسیدگی کنید. در مقابل میل‌تان به تنبیه‌گری مقاومت کنید. تنبیه همیشه نتیجه‌ی مع می‌دهد.

۲. به احساسات کودک بها بدهید

وقتی کودک اسیر هورمون آدرنالین و دیگر هورمون‌های جنگ و گریز باشد، نمی‌تواند چیزی یاد بگیرد. به جای موعظه کردن برای کودک زمانی برای در میان گذاشتن احساسات» در نظر بگیرید؛ با او بمانید و اجازه بدهید زیر سایه‌ی شما هیجانات احساسی‌ِ خود را بیان کند. هدف این است که محیط انسجام‌بخش»ی برای ناراحتی کودک فراهم کنید. محیطی حمایتی که در آن کودک قادر باشد به انسجام احساسی دست پیدا کند. بیان احساسات به فرد بالغی که مراقب، پذیرا و امن است به کودک کمک می‌کند از میان عواطفی که تجربه می‌کند بگذرد و بیاموزد که چگونه خودش را دلداری بدهد تا سرانجام قادر باشد به صورت مستقل احساساتش را تعدیل کند.

وقتی کودک طوفان احساساتش را شرح می‌دهد سعی نکنید برایش دلیل بیاورید. بعد از این برون‌ریزیِ احساسی کودک حال بسیار بهتری پیدا می‌کند و به شما نزدیک‌تر می‌شود؛ در همین زمان ذهنش نسبت به راهنمایی‌های شما حالت پذیرنده پیدا می‌کند. حالا می‌توانید به او بگویید چرا ما از عبارت خفه شو» استفاده نمی‌کنیم، چون رنجش به بار می‌آورد؛ یا چرا دروغ نمی‌گوییم، چون رشته‌ی نامرئی‌ای را که قلب‌هایمان را به هم وصل می‌کند قطع می‌کند.

۳. نحوه‌ی یادگیری کودکان را به خاطر داشته باشید

مثال مسواک زدن را در نظر بگیرید. برای اینکه کودک‌تان یاد بگیرد مسواک بزند و خودش آن را انجام بدهد چه می‌کنید؟ اوایل شما این کار را برایش انجام می‌دهید. خودتان با مسواک زدن مرتب الگویی برای او فراهم می‌کنید. مسواک زدن را به کاری مفرّح تبدیل می‌کنید. کم‌کم مسئولیت این کار را به خود او واگذار می‌کنید. سرانجام کودک شما خودانگیخته به سراغ مسواک زدن خواهد رفت.

همین قاعده‌ی کلی برای آموختن سپاسگزاری از دیگران، رعایت نوبت، جا نگذاشتن وسائل، آب دادن به گلدانش، انجام تکالیف مدرسه و اغلبِ مسائل دیگری که به ذهن‌تان می‌رسد کاربرد دارد. روال‌هایی که برای کودک به صورت عادت درمی‌آیند اهمیت فوق‌العاده دارند زیرا برای یادگیری مهارت‌های اولیه یک داربست» فراهم می‌کنند درست به همان شکل که داربست یک ساختمان ساختاری را برای شکل‌گیری آن فراهم می‌کند. شاید از کوره در بروید که دوباره ژاکتش را جاگذاشته، اما فریاد کشیدن بر سر کودک به او کمک نمی‌کند این مسئله را به خاطر بسپارد؛ بلکه این داربست»ها هستند که به کمک او می‌آیند.

۴. رابطه مقدم بر ضابطه

قبل از اینکه بتوانید عملکرد کودک را تصحیح کنید باید بتوانید با او رابطه برقرا کنید. حتی در هنگام ارائه‌ی راهنمایی لازم است رابطه‌ی خود را با کودک حفظ کنید زیرا ارتباط با پدرومادر به کودک انگیزه می‌دهد تا بهترینِ خودش باشد. فراموش نکنید کودکان وقتی بدرفتاری می‌کنند که درباره‌ی خودشان احساس بدی پیدا کرده‌اند و رابطه‌شان را با ما گسسته می‌بینند.

به پایین‌ خم شوید تا بتوانید به چشمان کودک نگاه کنید: عصبانی شدی… بهم بگو چی می‌خوای… گاز گرفتن ممنوعه!»

از زمین بلندش کنید به چشم‌هایش نگاه کنید و بگویید: دلت می‌خواد می‌تونستی بیشتر بازی کنی… الان وقت خوابه.»

تماس چشمی محبت‌آمیز با او برقرار کنید و بگویید: الان خیلی ناراحتی.»

دست‌تان را روی شانه‌اش بگذارید و بگویید: می‌ترسی درباره‌ی کلوچه باهام حرف بزنی.»

۵. حدومرز تعیین کنید؛ اما با ایجاد همدلی

البته که می‌خواهید روی برخی قواعد پافشاری داشته باشید. اما در عین حال می‌توانید چشم‌انداز کودک را تصدیق کنید. کودکان وقتی احساس می‌کنند که درک‌شان می‌کنید بهتر می‌توانند حدومرزهای ما را بپذیرند.

گاز گرفتن ممنوعه! تو خیلی خیلی عصبانی هستی و اذیت شدی، اما باید این رو با حرف زدن به برادرت بگی.»

الان وقت خوابه. می‌دونم دلت می‌خواست بیشتر بازی کنی.»

تو نمی‌خوای مامان بهت نه بگه… شنیدم چی گفتی…و جوابم نهِ. ما به هم نمی‌گیم خفه شو، حتی وقتی از دست هم ناراحت و عصبانی هستیم.»

مهم نیست چقدر ترسیدی، می‌خوام که حقیقت رو بهم بگی.»

۶. منشأ تمام بدرفتاری‌های کودک نیازهای به‌جای اوست

به یاد داشته باشید تمام بدرفتاری»‌ها نمایشی از نیازهای برحق کودک است، حتی اگر روش ابراز آنها صحیح نباشد. کودکان برای رفتار نادرست خود دلیلی دارند حتی وقتی به نظر ما این دلیل موجه نیست. آیا کودک‌تان بسیار بد رفتار می‌کند؟ پس حتما در حال تجربه‌ی حالی بسیار بد است.

آیا به خواب بیشتر، گذراندن زمان بیشتر با شما یا استراحت بیشتر نیاز دارد؟ شاید هم به فرصتی بیشتر برای گریه کردن و آزاد کردن احساسات منفی که همه‌ی ما در خود انباشته می‌کنیم؟ اگر به نیازی که بدرفتاری از آن سرچشمه گرفته است رسیدگی کنید، آن رفتار حذف خواهد شد

۷. راهی برای گفتن کلمات تأییدی پیدا کنید

کودکان تقریبا به همه‌ی درخواست‌های ما جواب مثبت می‌دهند به این شرط که آن را‌ با زبان خوش بیان کنیم. به جای نه گفتن راهی برای گفتنِ بله پیدا کنید؛ حتی وقتی مشغول وضع حدومرزها برای کودک هستید. اوهوم الان وقت جمع‌وجور کردنه، و آره من بهت کمک می‌کنم و آره که می‌تونیم قلعه‌ای که ساختی رو جمع نکنیم، باشه می‌تونی در این‌باره غرغر کنی، بله اگه عجله کنی می‌تونیم یه داستان دیگه هم بخونیم، و البته که می‌تونیم این کار رو مثل یه بازی انجام بدیم و آره که عاشقتم و بله که شانس آوردم که مامام تو شدم. بله!» وقتی با بله گفتن و تأیید کردن با کودک حرف بزنید او واکنشی مهربانانه و درخورِ رفتار خودتان بروز خواهد داد.

۸. زمان به‌خصوصی را به فرزندتان اختصاص بدهید

با در نظر گرفتن اوقاتی مخصوص به کودک رابطه‌ی خود را با او حفظ کنید. گوشی را خاموش کنید، لپ‌تاپ را ببندید و به فرزندتان بگویید: خب، من تا ۲۰ دقیقه‌ی دیگه تماما در اختیار توام. می‌خواهی چه کار کنیم؟»

در این مدت از آنچه او می‌گوید تبعیت کنید. دنیا به‌خودی‌خود به طور مکرر به کودک احساس حقارت می‌دهد بنابراین در این ۲۰ دقیقه فردی ناشی و بی‌کفایت باشید و بگذارید او برنده باشد. هرهر خندیدن ترس‌ها و نگرانی‌های فروخورده را آزاد می‌کند، پس حتما با کودک بازی کنید، هرهر بخندید و دلقکش شوید. با بالش با هم بجنگید. کشتی بگیرید. او را در آغوش گرم و آرامش‌بخش خود بگیرید. بگذارید از آنچه در ذهن‌شان می‌گذرد با شما حرف بزند، بگذارید سرزنش کنند یا جیغ بکشند. فقط باید تمام این احساسات را بپذیرید و با تمام وجود در لحظه حضور داشته باشید. کودکان وقتی مطمئن می‌شوند که می‌توانند به صرفِ وقت اختصاصی روزانه‌‌ی والدین با آنها تکیه کنند شکوفا می‌شوند، زیرا به اندازه‌ی کافی اعتماد در آنها پدید می‌آید که بتوانند طیف احساساتی را که تجربه می‌کنند بازگو کنند؛ به علاوه این کودکان مایل‌اند» که رفتاری درست داشته باشند.

۹. خودتان را ببخشید

اگر درباره‌ی خودتان احساس بدی دارید نمی‌توانید پدرومادر الهام‌بخشی باشید. درست به همان نحو که کودک شما اگر احساس بدی درباره‌ی خودش داشته باشد نمی‌تواند کار درست» را انجام بدهد. همیشه می‌توانید رابطه‌تان را با کود‌تان بهبود بدهید. از همین امروز شروع کنید.

۱۰. اگر هیچ راهکاری مؤثر واقع نشد

وقتی همه‌ی راه‌ها به شکست منتهی شد خودتان را در آغوش بگیرید و بعد از آن کودک‌تان را. در مسیر پرورش کودک، پیوندِ با اوست که بر همه‌ی راهکارهای دیگر پیروز می‌شود.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/296-asrat-namtlvb-tnbyh-kvdkan-v-rvsh-jaygzyn-an.html

10 خوراکی ممنوعه برای کودکان زیر یکسال

نوع تغذیه نوزاد یکی از مهمترین مشکلات یک مادر است و خانم هایی که مادر شده اند باید بداند چه خوردنی هایی را به نوزاد خود بدهد و چه غذاهایی را ندهد، در زیر با خوردنی هایی آشنا میشوید که هرگز نباید به نوزادتان بدهید.

سفیده تخم مرغ ممنوع:

سفیده تخم مرغ یکی از منابع غنی پروتئین است و مزایای فراوانی دارد، اما برای کودکانی که کمتر از یک سال دارند ممکن است خطرناک باشد. باکتری‌های موجود در سفیده تخم مرغ ممکن است باعث ناراحتی معده و تحریک دیگر مشکلات در کودک شود.

کره بادام زمینی ممنوع:

کره بادام زمینی سرشار از پتاسیم، پروتئین و فیبر است. با این حال چسبندگی آن می‌تواند باعث رسوبات و مشکلات دهان و دندان برای کودک شود.

سبزیجات خام ندهید:

سبزیجات منبع غنی مواد مغذی هستند و استفاده از آنها مانع بروز بسیاری از بیماری‌های مزمن می‌شود. با این حال، سبزیجاتی مانند هویج می‌توانند باعث خفگی کودک شوند، و باید از آنها پرهیز کرد.

آجیل های کامل خطرناک است:

آجیل‌ها سرشار از فیبر، ویتامین E، و ال آرژینین هستند. با این حال اندازه آجیل‌ها می‌تواند باعث انسداد مری، و در نهایت خفگی کودک شود. بنابراین هیچ نوع آجیل کاملی به کودک خود ندهید. (می توانید آجیل را پودر کنید)

غذاهای کنسرو شده جزو غذاهای نیز خطرناک هستند:

خوردن غذاهای کنسرو شده شاید راحت باشد اما برای کودک بسیار خطرناک است. ممکن است کودک دچار عفونت بوتولیسم یا دیگر باکتری‌ها شود.

ماهی جیوه دارد و ممکن است آلرژی بدهد:

ماهی برای پوست، قلب، و موی یک فرد بالغ مفید است. با این حال، ماهی می‌تواند باعث تحریک آلرژی و آثار منفی روی کودکان شود. غذاهای دریای که مقدار بالایی جیوه دارند نیز برای سلامت کودک بسیار خطرناک هستند. دقیقتر بگوییم؛ ماهی هایی مانند میگو، خرچنگ و حون محرکی برای واکنش های آلرژیک در کودکان زیر یک سال هستند. شمشیر ماهی، ماهی تن و ماهی خال خالی دارای مقدار زیادی جیوه هستند که حی بهتر است بزرگ سالان نیز آن را نخورند.

عسل ممنوع:

عسل یکی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین شیرین‌کننده‌های طبیعی است. و در سال های اخیر به عنوان یک شیرین کننده ی طبیعی طرفداران زیادی یافته است. مهم نیست تا چه حد به خواص درمانی عسل معتقد هستید، این غذا برای کودک خطرناک است. عسل حاوی اسپور و دیگر مواردی است که می‌تواند باعث ایجاد عفونت در کودک شود. عسل نباید به کودکان زیر یک سال داده شود زیرا عسل ممکن است دارای تخم باکتری هایی باشد که می توانند باعث مسمومیت غذایی حاد در کودکان شود. مسمومیت غذایی ممکن است یبوست، کم آبی و بی حالی کودک شود.

آبمیوه مواد نگهدارنده دارد:

آبمیوه سرشار از مزیت برای سلامتی است، و مزه‌اش نیز عالی است. با این حال آبمیوه به خصوص نوع بسته‌بندی شده‌اش حاوی مواد نگه‌دارنده‌ای است که سیستم گوارش کودک قادر به هضم آنها نیست. پس به کودک خود آبمیوه ندهید، و قبل از وارد کردن آبمیوه طبیعی به برنامه غذایی کودک حتما با پزشک هماهنگ کنید. باید بدانید آب میوه قند زیادی دارد و خاصیت آن به هیچ عنوان بیشتر از میوه های تازه نیست. بعلاوه هضم آب میوه های زیادی برای معده ی کودک سخت هستند و خودداری از آن ها زیاد سخت نیست.

شیر کامل تا 12 ماه ندهید:

به شکل طبیعی کودک با خوردن شیر هیچ مشکلی ندارد چون خود شیرخوار است. اما شیر گاو با آن همه پروتئین و مواد معدنی که دارد برای کودکان زیر 12 ماه مناسب نیست.

هضم شیر گاو مشکل است:

کودکان زیر یک سال برای هضم شیر گاو و سفیده ی تخم مرغ اغلب مشکل دارند. این مواد می توانند باعث مشکل معده و حتی اگزما شوند. البته متخصصان می گویند محصولات تهیه شده از شیر گاو می توانند به نوزادان زیر یک سال داده شوند، مانند ماست و پنیر.

غذاهای غیرپاستوریزه
همه ی خوراکی های غیرپاستوریزه ای که در دوران بارداری کنار گذاشته بودید را به یاد دارید؟ حالا هم باید آن ها را از کودک خود دور کنید زیرا دارای باکتری هایی هستند که می تواند برای او بسیار مضر باشد. برچسب روی محصولات غذایی را بخوانید. فرایند پاستوریزه کردن باکتری های مضر غذا را با حرارت و بدون از بین بردن خاصیت غذایی آن از بین می برد. خوراکی های غیر پاستوریزه ای دارای باکتری هایی هستند که می تواند برای کودکان بسیار مضر باشد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/293-10-khvraky-mmnveh-bray-kvdkan-zyr-yksal.html

 فرزند خوانده و خانواده جدید

هم پدر و هم مادر باید طفل را خیلی دوست داشته باشند. یک زن و شوهر باید وقتی تصمیم بقبول طفلی بعنوان فرزند خوانده» بگیرند که هر دوی آنها بچه ها را دوست بدارند و احساس کنند بدون داشتن طفل ، زندگی برای آنها واقعا مشکل است. تمام اطفال ، اعم از حقیقی، یا فرزند خوانده ، برای اینکه احساس امنیت و آسایش خاطر کنند باید هم از طرف پدر و هم از طرف مادر عمیقا ود برای همیشه و مورد عشق و محبت قرار گیرند و احساس کنند بأنها متعلق میباشند . بخصوص اگر فرزند خوانده ای احساس کند مورد لطف و محبت بک با هردو والد خود نمی باشد قضیه صورت وخیم تری بخود خواهد گرفت زیرا چنین طفلی که از والدین دحقیقی، خود جدا شده است در خانواده جدید اساسا احساس امنیت و تعلق نمیکند. او بخوبی میداند که والدین حقیقی اش بدلائلی او را رها کرده و از او دست کشیده اند و ممکن است پنهانی متوحش باشد که مبادا پدر و مادر خوانده او نیز روزی او را رها کرده از خود جدا نمایند . بنابراین ملاحظه میکنید

هنگامی که زن و شوهری طفلی را بفرزندی قبول میکنند. اگر مطر به هر دوی آنها یکی نباشد و هر کدام بملل خاصی این قضیه را مورد توجه قرار دهند اشتباه بزرگی کرده اند مثلا اگر پدر فقط بصرف اینکه در مزرعه کمک و همکاری داشته باشد و مادر بخیال و تصور اینکه در بو که یار و یاوری داشته باشد طفل را قبول کنند خطای جبران ناپذیری را مرتکب شده اند گاهی اوقات زنبکه بعلت نداشتن بچه میترسد مبادا شوهرش او را ترک نماید مدل دارد طفلی را بفرزند خواندگی بپذیرد باین امید که شاید بتواند عشق شوهرش را بسوی خود جلب کند. قبول طفلی بفرزندخواندگی بدلائلی شبیه آنچه گفته شد نه نتط عمل ناجوانمردانه و غیر منصفانهای نسبت بطفل است ، بلکه از نقطه نظر والدین نیز عملی ناصواب و اشتباه خواهد بود . فرزند خوانده ای که عمیقا مورد لطف و محبت پدر خوانده و مادر خوانده خود نبست غالبا از نقلر اخلاق و رفتار ونر بیت مشکلات عدیده و ۹۰دی را فراهم می نماید.

معمولا قبول فرزند خواندگی توسط شخص مجرد کار عاقلانه ای تلقی نمی شود زیرا اولا هر طفلی چه دختر و چه پسر در طی رشد و نمو و در جریان تر بیت خود باید تحت تأثیر و نفوذ پدر و مادر هر دو قرار بگیرد ثانیه شخص مجرد ممکن است خیلی سخت خود را گرفتار پرستاری و مراقبت از طفل بنماید.

یکزن و شوهر نباید خیلی صبر کنند تا در سنین پیری طفلی را بفرزند خواندگی بپذیرند. زیرا ممکن است آنها در امور مربوط بزند گی خیلی متعصب و سختگیر بشوند. زن و شوهری که سالهای سال در عالم خیال و رؤیا دختر بچه زیبای مو طلائی را بعنوان فرزند خود مجسم میکرده اند که بسیار ملوس و شیرین بوده و دائما آوازی را زیر لب زمزمه میکند، ممکن است حتی بهترین اطفال نیز در نظر آنها موجودی بد و بی تربیت جلوه کند.

چه سنی و خیلی پیر ، محسوب میشود؟ پیری فقط مسئله سن و سال نیست، بلکه مسائل دیگری در کار است که باید آنرا با دبنگاه اسکان اطفال مورد بحث و مذاکره قرار دهید.

والدینی که فقط یک طفل از خود دارند و آن طفل چندان راضی و شاداب نبوده و اجتماعی نمیباشد، گاهی اوقات باین فکر میافتند که طفل دیگری را بعنوان فرزند خوانده بپذیرند تا برای طفل خود آنها همبازی و رفیق خوبی باشد . قبل از اینکه این فکر را خیلی جدی تلقی کنید ، بهتر است با طبیب متخصص امراض روانی و یا و بنگاه اسکان اطفال، مذاکره و م نمائید . وقتی فرزند خوانده، ، خود را با طفل و حقیقی مقایسه میکند ممکن است خود را بکنفر غریبه تصور نماید . از طرف دیگر، اگر والدین نسبت باین طفل جدید» محبت و علاقه زیادی ابراز دارند. این عمل نه فقط کمک وفائده ای برای طفل دحقیقی نیست بلکه ممکن است او را سخت ناراحت و آشفته نماید. بهر حال ، این عمل، کار خطرناکی است.

قبول طفلی بفرزند خواندگی بجای، طفلی که فوت کرده است نیز گاهی اوقات کار خطرناکی است. اگر والدین ، اطفال حقیقی، دیگری هم داشته باشند ، فرزند خوانده ممکن است خود را در میان خانواده در موقعیت نامناسبی حس کند . ولی حتی اگر والدین، بچه دحقیقی، هم نداشته باشند ، باید فقط باین دلیل طفلی را بفرزند خواندگی بپذیرند که اورا فقط بخاطر خودش دوست میدارند و بار عشق میورزند . البته اشکالی ندارد که فرزند خوانده طوری انتخاب شود که از حیث سال، جنسیت و قیافه ظاهر شبیه طفلی که مرده است باشد ، ولی مقایسه و تشابه آنها نباید بیشتر از این ادامه یابد و بهتر است در همین حد متوقف گردد . بسیار ناجوانمردانه و نادرست است که شخصی را وادار کنید که اعمال و رفتار دیگری را طابق النعل بالنعل تقلید نماید . زیرا مسلما از عهده انجام اینکار بر نخواهد آمد، بالنتیجه والدین را مایوس و دلسرد میسازد و خودش را هم ناراضی و ناراحت میکند . هرگز نباید باو گفت طرز اعمال و رفتار طفل قبلی چگونه بوده است و هرگز نباید علنا یا مخفیانه او را باطفل قبلی مورد مقایسه قرار داد. بگذارید طفل حالت طبیعی خودش را داشته باشد. (بعضی از این مسائل شامل طفل د حقیقی، که بعد از فوت طفل حقیقی دیگر متولد میشود نیز میگردد.)

طفل را از طریق بنگاه خوب و صلاحیت دار پیدا کنید . شاید مهمترین نکته ای که در مورد قبول طفل بعنوان فرزند خوانده باید رعایت شود عبارت از آنست که ترتیب اینکار بوسیله دبنگاه اسکان اطفال، خیلی خوب و درجه اولی داده شود . تماس و معامله مستقیم پدر خوانده و مادر خوانده با والدین حقیقی طفل با تماس آنها بوسیله شخص ثالث و دلالی که بی تجربه باشد همیشه توأم با مخاطراتی است . زیرا این ترتیب ، راه را برای والدین حقیقی باز میگذارد که در صورت تغییر عقیده سعی کنند معامله را فسخ کنند و طفل را پس بگیرند. حتی اگر قانون هم مانع نسخ معامله گردد ، معذالک همین کدورت فی مابین می تواند خوشبختی پدر و مادر خوانده و امنیت و آسایش خاطر طفل را مختل و مشوب سازد . یک دبنگاه اسکان اطفال، خوب مانند دیوار غیر قابل نفوذ بین دو جفت والدین قرار میگیرد و مانع آنست که آنها هرگز یکدیگر را بشناسند و مشکلات و زحماتی برای یکدیگر فراهم نمایند و بدین وسیله این بنگاه می تواند طفل را در پرتو حمایت خود بگیرد ، این بنگاه در مرحله اول مادر و اقوام حقیقی طفل را در اتخاذ تصمیم صحیح که آیا از طفل دست بکشند یا خیر کمک و راهنمائی میکند. همچنین این بنگاه با استفاده از تجربه و قضاوت خود می تواند زن و شوهری را که برای قبول فرزندخواندگی صلاحیت ندارند از اینکار منصرف سازد . بعلاوه، این بنگاه در دوره آزمایشی ، طفل را در خانواده جدید مواظبت کرده تحت نظر میگیرد تا اطمینان حاصل نماید که همه چیز بسر وفق مراد میباشد. بموجب مقررات بعضی از بنگاهها و قوانین بعضی از دول . قبل از اینکه معامله فرزند خواندگی بصورت قبلی در آید ، گذراندن یک دوره آزمایشی، لازم تشخیص داده شده است.

طفل در چه سنی باید بفرزند خواندگی پذیرفته شود؟ بطور کلی، هرچه طفل کوچکتر باشد بهتر است. زیرا پدر و مادر خوانده حس میکنند که پرستاری طفل را از ابتدا خود بعهده دارند و می توانند عینه مانند فرزند خود بتدریج با او آشنا و مانوس گردند. ولی بهرحال فرزند خواندگی بسیاری از اطفالی که در سنین بزرگتری بفرزندی پذیرفته شده اند نیز موفقیت آمیز بوده است. آمیز بوده است.

پدر خوانده و مادر خوانده معمولا نسبت بخصائل أرثی طفل و اینکه تا چه حد آینده او را تحت تاثیر قرار خواهند داد نگران و کنجکاوند. هر چه ما بیشتر درباره پرورش شخصیت افراد ، من جمله درجه هوش و ذکاوت آنها ، مطالعه میکنیم ، با وضوح و روشنی بیشتری باین نکته متوجه میشویم که مهمترین عامل مؤثر محیطی است که طفل در آن رشد و نمو میکند ، بخصوص عشق و محبتی که باز میشود و احساس تعلق خاطری که در آنجا کسب میکند. دلیلی در دست نیست که ثابت کند که خصائل اجتماعی نامناسب و ناپسند از قبیل میگساری (الکلیسم)، فساد اخلاق و هرزگی، انحرافات اخلاقی و ارتکاب خطا وشرارت، ارثی می باشد.

بگذارید خود طفل بطور طبیعی بفهمد

آیا باید بفرزند خوانده گفته شود که او فرزند حقیقی نیست بلکه فرزند خوانده است و تمام متخصصین و کارشناسان این فن متفقا معتقدند که طفل باید از این قضیه مطلع گردد . زیرا هرقدر در اختفاء این راز سعی شود ، باز هم طفل محققا دیر یا زود، ، از شخص یا اشخاصی ، از این قضیه مطلعخواهد شد . کشف ناگهانی و غیر منتظره این مطلب برای طفل بزرگتر و حتی برای شخص بزرگ تقریبا همیشه بسیار وحشت انگیز و ناراحت کننده است ، اطلاع ناگهانی از این قضیه ممکن است امنیت و آسایش خاطر او را تا چند سال مختل سازد . با فرض اینکه طفلی در طی سال اول بفرزندخواندگی در آمده باشد، چه موقعی باید مطلب را باد گفت؟ افشای این راز و گفتن این خبر نباید برای سن یا وقت معینی گذاشته شود. والدین باید از همان ابتدا گاهی این مطلب را بطور علنی در مکالمات و مذاکرات با یکدیگر، باطفل و با سایر دوستان و آشنایان تذکر دهند. این ترتیب سبب می شود که طفل در مراحل مختلف رشد و نمو و در موقعیت های خاصی که برایش بوجود میاید هر وقت مسئله برای او جالب و قابل توجه شود سئوالاتی در این زمینه بنماید . طفل بتدریج که فهم و شعورش بیشتر میشود، کم کم با معنی فرزندخواندگی، نیز آشنا میشود.

اشتباه بعضی از پدر خوانده ها و مادر خوانده ها در آنست که سعی میکنند مطلب را کاملا مخفی نگاه دارند، بالعکس اشتباه بعضی دیگر در آنست که در گفتن و ابراز آن بیش از حد تاکید میکنند . اغلب پدر خوانده ها و مادر خوانده ها در اوایل طبیعه احساس مسئولیت شدیدی می نمایند ، زیرا میخواهند پرستاری و تربیت طفل شخص دیگری را که بر عهده آنها سپرده شده است بدون نقص و بحد کمال، خوب و صحیح انجام دهند. اگر والدین دائما و بکرات و با تأکید بسیار بطفل یاد آوری نمایند که او فرزند خوانده آنها است. طفل ممکن است از خود متحیر انه سؤال نماید : مگر فرزند خواندگی چه عیبی دارد ؟ ولی اگر آنها فرزند خواندگی را بهمان سادگی و سهولتی که مثلا رنگ موی سر طفل را می پسندند بپذیرند ، اامی برای مخفی نگاه داشتن و یا اجباری برای تذکر و تأکید دائمی آن بطفل نخواهند داشت. والدین باید این نکته را بخاطر بسپرند که شاید آنها والدین بسیار خوبی میباشند که در بنگاه اسکان اطفال، با قرار دادن طفل نزد آنها بعنوان فرزند خوانده موافقت کرده است و طفل نیز شانس زیادی داشته که آنهارا پیدا کرده است.

فرض کنید پسر بچه سه سالهای مذاکرات مادرش را با دوست جدیدی در باره اینکه این طفل دپسر خوانده، او است بشنود و از مادرش سئوال کند که مامان ! پسر خوانده چیست؟ مادر ممکن است اینطور جواب بگوید که: من از سالها قبل خیلی دلم میخواست پسر بچه ای میداشتم که دوستش دارم و از او پرستاری و مراقبت کنم . باین جهت بیک بنگاه مراجعه کردم که در آنجا بچه های زیادی وجود داشتند و من بخانم متصدی آنجا گفتم : (من پسر بچه ای میخواهم که رنگ موهای سرش خرمائی و رنگ چشم هایش میشی باشد. این خانم رفت و پسر بچه ای برای من آورد که آن بچه تو بودی و من بمحض اینکه تو را دیدم گفتم : آه ! این درست همان بچه ای است که من میخواهم . من دلم می۔ خواهد این طفل را بعنوان پسر خوانده ام بمنزل ببرم و تا ابد از او پرستاری و مراقبت کنم . و بدین ترتیب من تو را بمنزل آوردم و پسر خوانده من شدی .، این طرز حرف زدن بسیار خوب است زیرا نکات خوب و مثبت فرزند خواندگی را تأکید می کند، یعنی آنچه را که مادر دلش میخواست داشته باشد پیدا کرده است. شنیدن این سرگذشت، طفل را مشعوف و خوشحال میکند و میل خواهد داشت آنرا مکرر و مکرر بشود.

ولی وقتی طفل بسنین بین سه و چهار سالگی میرسد، مانند اغلب اطفال، در درجه اول میل دارد بداند بچه ها از کجا می آیند . جواب این سوال در شمار شده است و از همه مهمتر است که حقایق را برایش بیان کنید. منتها آنقدر ساده بگوئید که طفل سه ساله بتواند آنرا بخوبی و بسهولت بفهمد ، اما وقتی مادر خوانده اش برای او ثمر به میکند که بچه ها در داخل شکم مادر بوجود میایند . او متحیر میشود که چطور این کفنه أخبر مادر را با سر گذشت انتخاب شدنش در آن بنگاه از میان بچه های دیگر ، تعلمین دهد. شاید در همین موقع ، یا شاید در ماههای بعد ، او از مادرش سؤال خواهد کرد ۰۱ آبا من در داخل شکم تو بوجود آمده ام ؟ ، اینجا است که مادر خوانده می تواند بسادگی و بدون تاکید بیان کند که او قبل از اینکه پسر خوانده اش بشود در داخل شکم مادر دیگری بوجود آمده است. این مطالب باحتمال زیاد تا مدتی او را متحیر و متعجب خواهد ساخت، ولی پس از چندی قضیه برایش روشن تر خواهد شد.

بالاخره بندر یح سؤالات مشکل تری را مطرح میکند که چرا مادر حقیقیش او را رها کرده و از او دست کشیده است . اگر بار بگوئید مادرش او را نمی خواست، اعتماد طفل از امام مادرها سلب خواهد شد. هر دلیلی که ساختگی و جملی باشد، ممکن است در آینده مطرد غیر مترقبه ای باعث ناراحتی او گردد. بنظر من بهترین و شاید نزدیکترین جواب حقیقت باید این باشد که : من نمیدانم چرا او نمی توانست از تو پرستاری و توجه نماید . ولی مطمئنم که او تورا خیلی میخواست و دوستت میداشت . در مدتی که طفل راجع باین مطلب فکر میکند . لازمست او را بغل کرده نوازش کنید و بار یاد آوری کنید که او برای همیشه متعلق بشما خواهد بود.

طفل با بی حس کند که کاملا متعلق بشما است. ترسی که فرزند خوانده را ممکن است بطود سری و پنهانی آزار دهد آنست که اگر پدر خوانده و مادر خوانده اش تغییر وقیده بدهند و یا اگر او بچه بدی باشد. آنها مانند والدین حقیقیش با او رفتار کرده او را رها کنند و از او دست بکشند. پدر خوانده و مادر خوانده باید همیشه این نکته را بخاطر مسیر پدر و تعهد نمایند که هیچوقت و تحت هیچ شرایطی اظهار با اشاره ای نکنند که وفکر رهاساختن طفل افتاده اند، زیرا فقط یک کلمه تهدید آمیز، که ممکن است در یک لحظه عصبانیت با غفلت از دهان والدین بیرون آمده باشد. کافی است که احساس اعتماد طفل را نسبت با ما برای همیشه دگر گون و مختل سازد. والدین باید باو بفهمانند که او همیشه متعلق بانها است ، هن مبل دارم این نکته را هم تذکر دهم که صحیح نیست پدر خوانده و مادر خوانده آنچنان از بابت أمنیت خاطر طفل نگران باشند که عشق و محبت خود را نسبت بار بیش از حد لازم تاکید و اظهار دارند. اصولا تنها عاملی که امنیت و آسایش خاطر فرزند – خوانده را بهترین و جوی تامین میکند عشق و محبت طبیعی والدین است که از صمیم قلب عماد ابراز گردد چه اظهار عشق و محبت به تنهائی در صورتیکه با عمل توأم نباشد کافی نیست.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/289-frznd-khvandh-v-khanvadh-jdyd.html

 چرا بچه‌ها لجبازی می‌کنند؟

لجبازی در کودکان معمولاً از سن یک سالگی آغاز می‌شود و می‌تواند با رفتارهای نادرست اطرافیان در کودک نهادینه شود. اما چرا بچه‌ها لجبازی می‌کنند؟

به هزار و یک راه متوسل شده‌اید اما فرزندتان به هیچ صراطی مستقیم نیست. حرف خودش را می‌زند، کار خودش را می‌کند و به شیوه خودش، خرابکاری‌هایش را ادامه می‌دهد. در این شرایط هیچ بعید نیست که دست به دامن تهدید و خط و نشان کشیدن شوید: اگر به کارهایت ادامه دهی به پدرت می‌گویم تنبیهت کند»، اگر زودتر دست و صورتت را نشویی از ناهار خبری نیست»، اگر از خواهرت عذرخواهی نکنی آن وقت تو را به میهمانی نمی‌برم». همه این اگر و آن وقت‌ها در ذهن بچه‌ها یک معنای مشخص دارند: جنگ شروع شده! این اعلام جنگ شما که به تهدید آغاز می‌شود بچه‌ها را به لجبازی وادار می‌کند.

لجبازی در کودکان معمولاً از سن یک سالگی آغاز می‌شود و می‌تواند با رفتارهای نادرست اطرافیان در کودک نهادینه شود. اما چرا بچه‌ها لجبازی می‌کنند؟ چون می‌خواهند نظر خودشان را ابراز کرده، جایگاه خود را به بزرگترها نشان دهند و در یک کلام خودشان را نشان دهند. این وضعیت شاید برای بچه‌های یکی دو ساله معنا نداشته باشد اما برای کودکان بزرگتر، صدق می‌کند.

کودکان لجبازی می‌کنند، چون می‌خواهند دیده شوند. وقتی آنها را نمی‌بینید، زورگویی می‌کنید، به پرخاشگری متوسل می‌شوید یا بدون پرسیدن نظر آنها، کار خودتان را می‌کنید، در واقع دارید فرزندتان را به سمت لجبازی بیشتر سوق می‌دهید. کودک نیازمند استقلال داشتن است و گاه برای به دست آوردن این استقلال، لجبازی می‌کند. از سوی دیگر، کودکان گاهی به دلیل خشم‌های ابراز نشده، با نافرمانی یا پافشاری روی یک رفتار، سعی در عصبانی کردن شما دارند. این رفتار هم برچسب لجبازی می‌خورد اما عاملی متفاوت باعث شکل‌گیری آن شده است. 

 
برای آنکه احتمال بروز رفتار پرخاشگرانه در کودکتان کاهش یابد:
سرخود عمل نکنید؛ نظر کودک را بپرسید و به او استقلال عمل بدهید.

از سیستم تشویق استفاده کنید. در ازای رفتار مناسب، به او پاداش دهید و در ازای رفتار اشتباه، پاداش را حذف کنید.

اگر کودک برای رسیدن به مطلوب خود چه درست و چه نادرست شروع به گریه یا داد کشیدن کند به او بی‌توجه باشید تا یاد بگیرد روش رسیدن به خواسته‌هایش لجبازی و داد و قال نیست.

کودک را وادار به عجله و شتاب زدگی نکنید. وقتی به فرزندتان فشار بیاورید، او نمی‌تواند شرایط را تحمل کند و در نهایت با یکدندگی سعی می‌کند با شما به مقابله برخیزد. حواس کودک را پرت کنید. وقتی کودک لجبازی می‌کند، با تغییر دادن مسیر توجه او، جلوی ادامه وضعیت ناخوشایند را بگیرید. خودتان الگوی خوبی باشید. لجبازی نکنید تا فرزندتان لجبازی کردن را نیاموزد. در زندگی همیشه منطقی و با تدبیر عمل کنید؛ به این ترتیب فرزندتان یاد می‌گیرد که در مواجهه با خشم یا شرایط غیردلخواهش چطور باید رفتار کند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/286-chra-bchhha-ljbazy-myknnd.html

نکات طلایی برای افزایش آی کیو در نوزادان

در زمان بارداری ورزش کنید

تحقیقات دانشمندان آلمانی در آکادمی علمی علوم نشان می‌دهد نوزادان مادرانی که در دوران بارداری ورزش می‌کنند و در این دوران تحرک لازم را دارند در مقایسه انی که تحرک ندارند، باهوش‌ترند و قوت یادگیری بهتری دارند. از این رو به مادران باردار توصیه می‌شود در دوران بارداری با مشاوره پزشک خود بهترین ورزش را برای افزایش میزان هوش و حافظه فرزندشان دنبال کنند. توجه به این نکته که انتخاب ورزش حتما با مشاوره پزشک انجام شود، اهمیت زیادی دارد چرا که پرداختن به ورزش نامناسب ممکن است فشار زیادی را به مادر تحمیل کند و این مسئله بر سلامت مادر و جنین او تاثیر مخرب دارد.

 

زایمان طبیعی نوزاد را باهوش می‌کند

متخصصان دانشگاه علوم‌پزشکی دانشگاه ییل در آمریکا به تازگی دریافتند نوزادان و کودکانی که به روش زایمان طبیعی متولد می‌شوند، در مقایسه با بچه‌هایی که به روش سزارین متولد می‌شوند باهوش‌ترند و ضریب هوشی بالاتری دارند. این متخصصان اعلام کردند وقتی نوزادی به شیوه طبیعی متولد می‌شود مقدار پروتئین خاصی که در مغز او وجود دارد، افزایش می‌یابد و همین مسئله موجب بالا رفتن ضریب هوشی‌اش می‌شود. در حقیقت افزایش این نوع از پروتئین در نوزادانی که به صورت طبیعی متولد می‌شوند، کمک می‌کند حافظه کوتاه مدت و بلند مدت آن‌ها رشد بیشتری پیدا کند و این مسئله می‌تواند در افزایش ضریب هوشی نوزاد و یادگیری او بسیار موثر باشد. از این رو بسیاری از درمانگران و متخصصان به ن ‌باردار توصیه می‌کنند زایمان طبیعی را برای تولد فرزندشان انتخاب کنند.

 

با تجویز دکتر کندر بخورید

درمانگران طب سنتی معتقدند خوردن کندر در دوران بارداری با مجوز متخصص طب سنتی و در مدت زمانی مشخص توسط مادر باردار، موجب افزایش هوش نوزاد می‌شود. اگر چه در متون مختلف طب سنتی به این موضوع اشاره شده است اما مادران باردار باید دقت کنند که طبع افراد با هم متفاوت است و بهتر است پس از مشاوره با یک متخصص طب سنتی و بررسی نوع طبع و مزاجشان به دستور درمانگر سنتی برای مصرف کندر اقدام کنند. خوردن کندر به صورت خودسرانه و با مقدار زیاد توسط مادر باردار ممکن است عوارضی مانند زردی، خشکی پوست و بیش‌فعالی کودک را به همراه داشته باشد. بنابراین با م پزشک طب سنتی کندر مصرف کنید تا بتوانید از خواص مفید آن برای افزایش میزان هوش نوزاد خود بهره ببرید.
 

مصرف امگا۳

مصرف اسیدهای چرب و امگا ۳ و گنجاندن آن‌ها در سبد غذایی مادران باردار می‌تواند تاثیر زیادی در تکامل مغز جنین و افزایش هوشیاری او در دوران نوزادی داشته باشد. به گفته محققان خوردن غذاهای دریایی و دانه‌های روغنی مانند دانه کتان و آفتابگردان یا مصرف مکمل‌های غذایی حاوی اسیدهای چرب و امگا۳ به دستور پزشک می‌توانند تاثیر قابل ملاحظه‌ای در تکامل مغز جنین خود داشته باشند و به افزایش کارایی مغز کمک کنند. این گروه از متخصصان بر این باورند مصرف امگا۳ نه تنها بر افزایش هوش نوزاد بلکه به افزایش قوه بینایی او نیز کمک می‌کند. از این رو توصیه می‌شود با م پزشک خود مصرف برخی از غذاهای دریایی و دانه‌های گیاهی حاوی امگا۳ را به برنامه غذایی خود اضافه کنید.
 

رژیم غذایی‌تان را اصلاح کنید

مصرف گوشت قرمز، تخم‌مرغ و حبوبات را در برنامه غذایی هفتگی خود قرار دهید و با مشاوره پزشک تغذیه خود سعی کنید متناسب با رژیم غذایی دوران بارداری به صورت روزانه از این خوراکی‌ها بهره ببرید. این مواد به دلیل داشتن ماده‌ای به نام کولین نقش موثری در افزایش میزان هوش جنین دارند و در صورتی که مادر مصرف آن‌ها را با قاعده و منظم در برنامه غذایی و وعده‌های اصلی غذا داشته باشد می‌تواند منتظر تولد نوزادی باهوش باشد. ضمن آن‌که ادامه این رژیم غذایی پس از زایمان به مادر کمک می‌کند با تغذیه نوزاد با شیر مادر به افزایش میزان هوش او کمک کند.

شیر مادر را فراموش نکنید

پزشکان زیادی از خواص و فواید تغذیه نوزاد با شیر مادر و افزایش مقاومت بدن و قدرت سیستم ایمنی در مقابله با انواع عفونت‌ها و بیماری‌ها صحبت کرده‌اند اما شاید تعداد کمی از آن‌ها به این موضوع اشاره کرده‌ باشند که تغذیه نوزاد با شیر مادر می‌تواند تاثیر مستقیم و واضحی بر افزایش میزان هوش و ذکاوت نوزاد داشته باشد. در تحقیقی که به تازگی از سوی دانشمندان دانمارکی منتشر شد مشخص شد نوزادانی که به مدت ۹ ماه از شیرمادر تغذیه می‌کنند در مقایسه با دیگر نوزادان که ۲ تا ۶ ماه از شیر مادر تغذیه می‌کنند باهوش‌ترند و در دوران خردسالی و کودکی توانایی بیشتری در یادگیری و آموزش دارند.

 

برای نوزادتان کتاب بخوانید

در مطالعات بسیاری به این موضوع اشاره شده که مطالعه کتاب برای نوزادان ۶ ماهه و بزرگ‌تر می‌تواند تاثیر زیادی در افزایش میزان هوشیاری و هوش آن‌ها داشته باشد. اما به تازگی یک آکادمی آمریکایی که درباره شیوه‌های درمان بیماری‌های شایع نوزادان تحقیق می‌کند اعلام کرده مادران جوان می‌توانند برای افزایش هوشیاری و تیزهوشی از زمان تولد نوزادشان و حتی در دوران جنینی برای او کتاب بخوانند. این گروه تحقیقاتی معتقدند خواندن کتاب برای نوزادان به ساختن کلمات و تحریک تصورات آن‌ها کمک می‌کند و مهارت‌های برقراری ارتباط در نوزادان را تقویت می‌کند. در حقیقت آن‌ها بر این باورند که خواندن کتاب به افزایش هوشیاری کودک کمک می‌کند و مراحل رشد و پرورش او را ساده‌تر می‌کند زیرا نوزاد از ۸ ماهگی به بعد توانایی شناخت کلمات و تشخیص ترتیب قرار گرفتن آن‌ها را به واسطه داستان‌هایی که می‌شنود، به دست می‌آورد.

با ماساژ هوش نوزاد را تقویت کنید

ارائه ماساژ به نوزاد می‌تواند یکی دیگر از گزینه‌های موثر در افزایش میزان هوشیاری و تقویت حافظه نوزاد باشد. به اعتقاد برخی از درمانگران ماساژ روزانه نوزاد تاثیر زیادی بر روند رشد مغزی نوزادان دارد و می‌تواند به افزایش توانایی‌ها و قابلیت‌های آن‌ها در آینده کمک کند. از این رو محققان به والدین توصیه می‌کنند هر روز دقایقی را برای ارائه ماساژ به نوزادشان در نظر بگیرند و برای ماساژ نوزادشان سعی کنند از زمان‌هایی استفاده کنند که سرحال هستند و خستگی و تنش ناشی از برنامه‌ها و کار روزانه‌شان را پشت سر گذاشته‌اند. به این ترتیب با ارائه یک ماساژ ملایم که با تماس دومین بند انگشتان روی بدن کودک انجام می‌شود می‌توانید بر روند تیزهوشی او تاثیر بگذارید.

بازی‌های لمسی کنید

بازی‌ها و ورزش‌های لمسی نیز از جمله کاربردی‌ترین روش‌ها برای تقویت میزان هوش در نوزادان و کودکان زیر ۲ سال محسوب می‌شود. برای این کار می‌توانید از اسباب‌بازی‌ها و وسایلی که خاص کودک است، استفاده کنید. به عنوان مثال تفاوت سطوح سخت و نرم را با کمک اسباب‌بازی‌هایش به او آموزش می‌دهید. این کار علاوه بر آن‌که موجب آشنایی نوزاد با اجسام مختلف و وسایلی که در اختیار دارد می‌شود به افزایش هوشیاری او در تشخیص اجسام سخت و نرم نیز کمک می‌کند و جست‌و‌جوی او برای شناسایی وسایل بیشتر را سبب می‌شود.

تشویق مهم‌ترین شرط تیزهوشی

تشویق نوزاد همزمان با موفقیت او در انجام کوچک‌ترین حرکت یا عملی یکی از مهم‌ترین عواملی است که می‌تواند به تقویت هوش نوزاد کمک کند و انگیزه‌ای برای ادامه ماجراجویی‌ها و شکوفا شدن توانایی‌هایش باشد. بنابراین باید به خوبی مراقب نوزادتان باشید و متناسب با موفقیت‌های او در راه‌رفتن، حرکت دادن اجسام، تقلید واژه‌ها، انجام بازی‌ها او را تشویق کنید. به گفته محققان تشویق نوزاد و کودکان زیر ۲ سال در شرایطی که موفقیتی را کسب می‌کنند می‌تواند تاثیر زیادی در رشد هوش او داشته باشد و تمایل او به ادامه فعالیت‌ها و بازی‌ها را موجب شود.


با نوزادتان چهره به چهره شوید

بسیای از روان‌شناسان بر این باورند که ارتباط چهره به چهره یا رابطه چشمی پدر و مادر با نوزاد می‌تواند تاثیر زیادی در تقویت ارتباط‌های مغزی نوزاد داشته باشد. به اعتقاد این گروه نگاه کردن به چشمان نوزاد به ویژه در ماه‌های آغازین تولد تا پایان ۳ سالگی می‌تواند تاثیر زیادی در تقویت هوش و حافظه نوزاد داشته باشد چرا که پدر و مادر با نگاه کردن به چشم‌های نوزاد و برقراری رابطه چشمی می‌توانند به تقویت هوش‌دیداری نوزاد کمک کنند و به این ترتیب در کنار تقویت هوش کلامی و ذهنی کودک با انجام بازی، کتاب خواندن و صحبت کردن با نوزاد هوش دیداری او را نیز تقویت کرده و به افزایش هوشمندی او در دوران طلایی زیر ۲ سالگی کمک کنند.


برای نوزادتان آواز بخوانید

در مطالعات بسیاری به این موضوع اشاره شده که جنین انسان این توانایی را دارد که از درون شکم مادر در جریان برخی از اتفاقاتی که در دنیای پیرامون او رخ می‌دهد، قرار گیرد. بنابراین این موضوع می‌تواند تاثیر زیادی بر رشد و توانایی‌های مغزی او داشته باشد. از این رو محققان به پدران توصیه می‌کنند برای افزایش میزان هوشیاری فرزندشان از دوران بارداری مادر، برای فرزندشان آواز بخوانند یا با او صحبت کنند. از آنجا که مادران به طور طبیعی و خود به خود در طول روز با جنین درون شکم‌شان صحبت می‌کنند بهتر است مسئولیت آواز و لالایی خواندن در دوران بارداری بر عهده پدر باشد تا به این ترتیب بتواند ارتباط عاطفی موثری با جنین برقرار کند و به رشد میزان هوشیاری او کمک کند. این کار موجب می‌شود جنین پس از تولد واکنش‌های دقیق‌تری به صدای پدر و مادرش داشته باشد و آن‌ها را به راحتی از صدای افراد غریبه تشخیص دهد. به این ترتیب با صحبت کردن و آواز خواندن برای جنین می‌توانید فرآیند یادگیری را در او تقویت کنید و سلول‌های مغزی او را آماده آموختن کنید.

به درخواست‌های تکراری توجه کنید

حتما تا به حال دیده‌اید که بسیاری از نوزادان و کودکان درخواست‌های تکراری دارند. مثلا از پدر و مادر خود می‌خواهند که یک کتاب را بار‌ها برای آن‌ها بخواند یا یک سی‌دی موسیقی را بار‌ها بشنوند. این یکی از مهم‌ترین درخواست‌های کودک محسوب می‌شود که بهتر است پدر و مادر توجه ویژه‌ای به آن داشته باشند و بدون ابراز خستگی و ناراحتی نیاز کودک را برطرف کنند. مثلا‌‌ همان کتاب یا داستان تکراری را دوباره برایش بخوانند. تکرار این داستان می‌تواند به تقویت عملکرد نورون‌ها در مغز نوزاد کمک کند. این مسئله می‌تواند در درازمدت تاثیر زیادی در یادگیری و آموزش کودک داشته باشد.

با نوزادتان دالی بازی کنید

شاید همه ما به طور ناخودآگاه با هر نوزادی که مقابل‌مان قرار بگیرد دالی بازی کنیم. اما به گفته محققان اجرای این بازی به صورت هدفمند با نوزاد می‌تواند تاثیر زیادی در تقویت ذهن و هوش او داشته باشد. بنابراین این مسئولیت می‌تواند یکی از وظایف پدر خانواده برای برقراری ارتباط بهتر با نوزادش باشد. شما می‌توانید هر روز دقایقی از وقت‌تان را به دالی بازی با نوزادتان اختصاص دهید. به این ترتیب با مخفی یا پنهان شدن خود یا یک شی می‌توانید علاوه بر خنداندن نوزادتان به قابلیت فکر و ذهن او برای جستجو کمک کنید. به این ترتیب می‌توانید با یک بازی ساده اما موثر در افزایش میزان هوش کودک تاثیر بگذارید. بنابراین دالی بازی را فراموش نکنید و اگر روزی فرصت این کار را ندارید از همسرتان بخواهید تا با نوزادتان بازی کند.

با فرزندتان راهپیمایی کنید

یکی دیگر از روش‌هایی که به افزایش هوش کودک زیر ۲ سال شما کمک می‌کند راهپیمایی با او در طبیعت، پارک و فضاهای عمومی است. اکثر بچه‌ها از ۸ ماهگی راه‌رفتن را آغاز می‌کنند. بنابراین می‌توانید با او به پارک بروید و درباره اشیا و موجوداتی که در طبیعت می‌بینید با او صحبت کنید. به عنوان مثال با او قدم بزنید یا او را در آغوش بکشید و درباره درخت با جملاتی مانند گل‌های کوچک را ببین» یا چه گربه سفید بزرگی» با او صحبت کنید. از آنجا که بچه‌ها از 8-7 ماهگی قابلیت تشخیص رنگ‌ها و اشیا را به دست می‌آورند به این ترتیب می‌توانید به افزایش میزان هوشیاری و توجه او به محیط پیرامونش، کمک کنید.
 

او را با عملکرد وسایل آشنا کنید 

یکی دیگر از روش‌هایی که به افزایش میزان هوشیاری نوزادان ۸ تا ۲ ساله کمک می‌کند، توضیح دادن درباره عملکرد اجسام، وسایل و اسباب‌بازی‌هایی است که در اطراف آن‌ها وجود دارد. این کار می‌تواند یکی از مسئولیت‌های باشد که پدر یا مادر خانواده باید آن را برعهده بگیرد. بهترین روش برای این کار آن است که برای کودکان درباره عملکرد اشیا مختلف توضیح دهید. مثلا اگر قصد دارید چراغ اتاق را روشن کنید، پیش از این کار به او بگویید می‌خواهم لامپ را روشن کنم تا اتاق روشن شود» یا وقتی می‌خواهید پرده‌ها را کنار بزنید، بگویید می‌خواهم پرده‌ها را کنار بزنم تا نور خورشید اتاق را روشن کند» یا برایش بگویید با این دکمه عروسک سخنگوی تو را روشن می‌کنم تا برایت صحبت کند. این کار موجب می‌شود فرزند شما آشنایی بهتری با اجسام و اشیا اطرافش پیدا کند و به این ترتیب سریع‌تر با پیرامونش ارتباط بگیرد؛ شیوه‌ای که به رشد فکری و مغزی او کمک کرده و یادگیری او را در سنین بالا‌تر تقویت می‌کند.
 

رابطه کم کاری تیروئید و کم‌هوشی

یکی از مهم‌ترین نکاتی که خانم‌ها پیش از بارداری باید به آن توجه کنند بررسی احتمال ابتلا به کم‌کاری تیروئید است. افرادی که قصد بارداری دارند یا باردار شده‌اند باید حتما از نظر کم‌کاری تیروئید مورد آزمایش قرار بگیرند، چرا که ابتلا به کم‌کاری تیروئید تاثیرات مخربی بر ضریب هوشی نوزادان دارد. بنابراین در صورتی که مادری دوران بارداری را بدون توجه به مسئله کم‌کاری تیروئید و مشاوره پزشک سپری کند ممکن است با مشکل کم‌هوشی فرزندش مواجهه شود. مادرانی که علائمی مانند پف‌آلودگی، بی‌حالی، ریزش مو، کاهش ضربان قلب، افزایش چربی و فشارخون، کاهش تمرکز و گرفتگی‌های عضلانی را تجربه می‌کنند باید احتمال ابتلا به کم‌کاری تیروئید را در خود بررسی کنند.

تماشای تلویزیون را به حداقل برسانید

بر اساس آخرین تحقیقات دانشمندان وقتی انسان به تماشای تلویزیون می‌پردازد فعالیت مغزی‌اش از زمانی که در خواب به سر می‌برد نیز کمتر است. بنابراین تماشای بیش‌از اندازه تلویزیون زمانی که کودک زیر ۲ سال شما در کنارتان قرار دارد، چندان توصیه نمی‌شود. رعایت این نکته به ویژه به خانواده‌هایی توصیه می‌شود که پدر یا مادر تمایل زیادی به تماشای تلویزیون و برنامه‌های مختلف آن دارند. به گفته محققان تلویزیون از این نظر که به صورت یک طرفه متکلم است مانع از تشویق کودک به یادگیری می‌شود و این مسئله می‌تواند مهارت‌های کلامی کودک را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین محققان توصیه می‌کنند، دست کم تا پایان 2 سالگی از مواجهه زیاد کودک با تلویزیون و تماشای برنامه‌های تلویزیونی پرهیز شود.

نشانه‌های نوزاد باهوش را بشناسید

با توجه به عکس‌العمل‌ها و واکنش نوزادان بعد از ۷ ماهگی می‌توان به میزان هوشیاری نوزاد پی برد. تنها کافی است علاوه بر آنکه به تغذیه و خواب نوزادتان اهمیت می‌دهید، حالت‌ها و واکنش‌های او را در مقابل اشیا، اتفاق‌ها و افراد مختلف بررسی کنید.
 

•  یک نوزاد ۱۰ ماهه‌ قابلیت شناسایی و تشخیص سلسله مراتب اجتماعی را دارد. او با مشاهده تصاویر یک کتاب داستان یا شخصیت‌های یک کارتون می‌تواند بزرگ‌تر بودن و کوچک‌تر بودن شخصیت‌ها را احساس کند و در وهله اول متناسب با بزرگی و کوچکی شخصیت‌ها برای آن‌ها توانایی قائل شود به گونه‌ای که شخصیت کارتونی بزرگ‌تر را رئیس دیگر شخصیت‌ها فرض می‌کند. او در این سن مسئولیت‌پذیری را می‌شناسد و می‌داند که هر فردی یک وظیفه دارد.

•  نوزادی که بهره هوشی بالایی دارد قادر است از ماه پنجم تولد شادی، غم، استرس و اضطراب را بیشتر از دیگر نوزادان از لحن و چهره پدر و مادرش بخواند. بنابراین باید مراقب باشید که در حضور این نوزادان از ابراز احساسات‌ منفی و غمگینانه پرهیز کنید.

•  نوزادان باهوش در مقایسه با دیگر نوزادان واکنش‌های هیجان‌انگیزتری در مقابل موزیک نشان می‌دهند. آن‌ها با شنیدن موسیقی‌های ریتمیک دست، پا و سر خود را تکان می‌دهند و غالبا بدون هیچ پیش زمینه آموزشی حرکات موزون از خود ارائه می‌دهند.

•  به طور معمول نوزادان از ۹ ماهگی توانایی تقلید از اطرافیان خود را دارند. اما نوزادان باهوش ممکن است از ۸ ماهگی این رویه را پیش بگیرند. به این ترتیب باید بدانید که نوزادان با چشمانشان رفتارهای شما را اسکن می‌کنند و رفتارهایی مشابه شما نمایش می‌دهند. در این سن و سال است که نوزادان علاقه زیادی به تماشای خود در آینه دارند.

•  نوزادان باهوش در مقایسه با دیگر نوزادان توانایی بیشتری در درک ریاضیات و شناسایی اعداد دارند. آن‌ها در ۸ تا ۹ ماهگی به راحتی می‌توانند عدد ۲ را از ۳ تشخیص دهند. در حالی که این اتفاق در نوزادان عادی در ۱۰ ماهگی به بعد اتفاق می‌افتد.

•  یادگیری زبان در نوزادان باهوش معمولا در ۱۵ ماهگی اتفاق می‌افتد. آن‌ها در این سن توانایی یادگیری دستور زبان و گرامر را دارند و گاهی می‌توانند یکی دو ماه زود‌تر از سایر نوزادان با کاربرد واژه‌ها آشنا شوند و از آن‌ها استفاده کنند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/282-nkat-tlayy-bray-afzaysh-ay-kyv-dr-nvzadan.html